زمینه و هدف : محدوده مطالعاتی این تحقیق حوزه آبریز رودخانه گدارچای (بخشی از حوزه آبریز دریاچه ارومیه) می باشد که کیفیت آب آن با توجه به فعالیت های کشاورزی و صنعتی و نقاط جمعیتی مستقر در این حوزه تحت تاثیر قرار گرفته است. هدف از انجام آن بررسی وضعیت آلودگی حوزه آبریز با استفاده از مدل آسیب پذیری و بررسی وضعیت کیفی آب با استفاده از شاخص کیفیت آب و در نهایت ارائه راهکار جهت جلوگیری از ایجاد آلودگی یا کاهش بار آلودگی و بهبود کیفیت آب می باشد. روش بررسی: پس از جمع آوری اطلاعات و تکمیل اطلاعات در سه نوبت بازدید، محدوده حوزه آبریز تعیین وبه هشت بازه تقسیم گردید. سپس ایستگاه های نمونه برداری براساس معیارهای مرتبط انتخاب ونمونه برداری به صورت فصلی انجام و با استفاده از نتایج، مقدار شاخص کیفیت منابع آب ایران و آسیب پذیری حوزه با روش راستیک محاسبه شد. یافته ها : بر اساس شاخص کیفیت منابع آب، سرشاخه ها و شاخه اصلی رودخانه دررده کیفی نسبتاً بد تا نسبتاً خوب قرار گرفتند. میزان آسیب پذیری حوزه آبریز نیز 59 می باشد که نشان از حساسیت زیاد دارد. وجود منابع آلاینده ازجمله کارگاه های پرورش ماهی، مرغداری ها، کشتارگاه، شهرکهای صنعتی و مناطق شهری و روستایی حاشیه رودخانه و تخلیه فاضلاب، منجر به ایجاد آلودگی خصوصا در قسمتهای میانی و پایاب حوزه شده است. این آلاینده ها تحت تأثیر رشد جمعیت و توسعه صنایع و کشاورزی درحال افزایش است. بحث و نتیجه گیری: جهت بهبود وضعیت کیفی و جلوگیری از ایجاد آلودگی از راهکارهای مدیریتی استفاده شده و برنامه های پیشنهادی در قالب 1 برنامه سازه ای، 4 برنامه غیرسازه ای و 2 برنامه مشترک ارائه شده اند. پیشنهاد می شود شناسایی منابع آلاینده و اقدامات حفاظت کیفی و کنترل آلودگی در قالب مطالعات کیفی در حوزه های استان و طرح‌ پایش کیفی آب با اعمال اصلاحات صورت پذیرد. تفاصيل المقالة

محدوده مطالعاتی این تحقیق پارک ملی – دریایی نایبندعرصهزیبایطبیعیباتنوعزیستیوغنایگونهایبالاییاستکه بهواسطهورودآلودگیهایناشیازواقعشدندرپاییندستمنطقهصنعتیپارسجنوبی،استفاده بیرویهبیشازظرفیتبردوتبدیلزمینتوسطارگانهایمختلفدرمعرضخطراتجدیقرار دارد. این پارک در منتهی الیه جنوب شرقی شهر کنگان در استان بوشهر قرار دارد و هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزیابیتواناکولوژیکیبرای کاربری های توریسم و حفاظت برای بخش خشکی و دریایی این پارک می باشد. بدین منظور پس از شناسایی منابع محیط زیستی محدوده مورد بررسی و تهیه نقشه های مورد نیاز با استفاده از روش اکولوژی سیمای سرزمین و با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS با استفاده از معیارهای ملی و بین المللی، ارزیابی توان اکولوژیک منطقه برای فعالیت های تفرجی و تکنیک رویهم اندازی نقشه ها، نواحی مناسب تفرج گسترده و متمرکز برای دو بخش خشکی و دریایی پارک شناسایی شد. برای کاربری تفرج در بخش خشکی دو طبقه (1 و 2 ) و برای بخش آبی (1) طبقه مشخص گردید. سپس ناحیه بندی تفرجی نهایی با توجه به توسعه اقتصادی رو به رشد در پیرامون منطقه و با توجه به موقعیت نواحی حفاظتی و حساس در محدوده مورد مطالعه، صورت گرفت. پساززونبندیوتعیینکاربریهایمناطقتحتحفاظت،براساساطلاعاتبدستآمدهاز شناساییمنابعبیوفیزیکیواقتصادی – اجتماعی،زونهابه عنوانمکملهایاهدافمدیریت، برنامهریزیشده و برنامه ها درسهسطحبلندمدت (25 تا 50 سال) ، میانمدت(25-5 سال) و (کوتاهمدت5سال)برای پارک ارائه گردید. بهعلتافزایشجمعیتمهاجردرمنطقه،تقاضابرای توریسمروزبهروزافزایشمییابدوبهعلتظرفیتبرداندکپارکبرایفعالیتهایتفرجی،پارک ملینایبنددیگرجوابگویاینحجمتوریستنخواهدبود. لذادربخشبرنامه هادودستهبرنامه تعیین شده است که دستهاولخارجنمودنفعالیتهایتفرجیازمنطقهپارکملینایبند بهمناطقخارجازآنبااولویتبالاترودردستهدومساماندهیبهفعالیتهایتفرجیپارک قراردارند. تفاصيل المقالة