زمینه و هدف: مکان‌یابی محل مناسب برای دفن پسماند از ضروریات طرح‌های توسعه شهری است. توسعه پایدار را می‌توان به معنای شناسایی ویژگی‌ها و دارایی‌های منحصربه‌فرد هر منطقه دانست که مزیت‌های هر منطقه را برجسته نموده و ذی‌نفع‌های منطقه و منابع را حول چشم‌انداز برخاسته از آمایش سرزمین سوق می‌دهد. توسعه‌ی فضایی لندفیل‌های شهری در پهنه‌ی سرزمین مجموعه مخاطرات و تهدیداتی است که از منابع مختلف انسانی به محیط‌زیست وارد می‌شود. ازاین‌رو مطالعات پایه زیست‌محیطی با تکیه بر فن‌آوری GIS و دیگر مدل‌های مربوط بر اساس تجزیه و تحلیل فضایی داده‌ها در خصوص شناسایی منطقه، می‌تواند موردتوجه جدی قرار گیرد. سیمای سرزمین بر سودمندی فعالیت‌های انسان در طبیعت اشاره می‌کند به‌خصوص در مناطقی که دلالت بر گیاهان دارد و یا به‌طور مصنوعی ترسیم‌شده است، از طرفی در لندفیل‌های شهری بررسی از دیدگاه سیمای سرزمین تأثیر بسیار مهمی در انتخاب محل دفن دارد. این تحقیق با هدف ضرورت انتخاب مدل بهینه برای مکان‌یابی لندفیل‌های شهری در راستای آمایش سرزمین و توسعه پایدار است. روش بررسی: در این تحقیق محل دفن پسماند شهر بوشهر مورد بازدید قرار گرفته و ویژگی‌هایی نظیر میزان فاصله چاه، مراکز جمعیتی و مسکونی، مراکز صنعتی، جاده دسترسی، فرودگاه‌ها، مراکز تاریخی و مذهبی، مناطق با اهمیت زیستی، شکارگاه‌ها و زیستگاه‌های پرندگان، مختصات جغرافیایی، باد، پستی و بلندی زمین، زمین شناسی، کاربری اراضی، خاک‌شناسی، مسیل‌ها، عمق آب‌های زیرزمینی، دشت سیلابی، آب سطحی و شیب مورد مطالعه قرار گرفت. پس از انجام پردازش‌های لازم در این نرم افزار نقشه مختلف منطقه تهیه گردید. نقشه حاصل به نرم‌افزار Arc GIS انتقال داده شد. نقشه‌های با تابع Clip کلیه فایل‌های رقومی مختص این محدوده استخراج شد. نقشه‌های پایه در محیط، ۲/۹ Arc GIS در محدوده مطالعاتی با استفاده از تابع Buffer مشخص گردید، سپس نقشه‌ها دسته‌بندی و در نهایت با روی هم‌گذاری هر یک از نقشه‌ها، نقشه نهایی شده، به دست آمد. نقشه نهایی با توجه به جداول طبقه‌بندی با سه ارزش نامناسب، متوسط و مناسب تهیه گردید. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که منطقه مورد مطالعه ۵۷ درصد مناسب، ۴۰ درصد نامناسب و ۳ درصد متوسط در راستای آمایش و توسعه پایدار ارزیابی شد. همچنین بر اساس میزان رشد جمعیت در شهر بوشهر میزان تولید پسماند در افق ۲۰ ساله مساحت اراضی مورد نیاز دفن بهداشتی در محدوه مطالعاتی از سال ۱۳۸۵ تا ۱۴۰۵، ۲/۱۱۷۶۲۶۱ هکتار محاسبه گردید. با توجه به این که مساحت زمین محل دفن فعلی ۲ هکتار می‌باشد، مشخص شد این محل جواب‌گوی نیاز ۲۰ ساله نمی‌باشد. تفاصيل المقالة

هدف اساسی و نهایی از بررسی تحلیل ارزشیابی لندفیل شهری با رویکرد بر زمین شناسی در سیستم اطلاعات جغرافیایی مرحله شناخت و مکان‌یابی طرح های کلان لندفیل شهری در شهر بوشهر، دستیابی به اطلاعات لازم و دقیق است که بر اساس آنها اولا، انجام مطالعات با مکان‌یابی، گزینه‌های احداث طرح های کلان لندفیل شهری در سطح استان، معرفی شده و در درجه بعدی با انجام مطالعات تفصیلی اقدام به مشخصات فنی مربوطه به گزینه برتر در مطالعه حاضر با هدف توسعه و احیا منابع مد نظر قرار گرفته است. بررسی ها نشان داد محل دفن پسماند فعلی شهر بوشهر رخساره‌های سیلابی که در منطقه مورد مطالعه گسترش متوسطی دارد. ضریب نفوذپذیری4-10سانتی‌متر بر ثانیه می‌باشد که نفوذ پذیری نسبتا خوبی است. طبقه بندی فرسایش محدوده مطالعاتی محل دفن در فاصله نامناسب و فرسایش در منطقه بسیار بالا می باشد. نهشته‌های کواترنر حاصل فرسایش سازند‌های ارتفاعات منطقه و حمل آن توسط جریانهای سیلابی می‌باشد. این نهشته‌ها گسترش وسیعی در منطقه مورد مطالعه دارد. تفاصيل المقالة

توسعه در پهنه ی سرزمین مجموعه تهدیداتی است که از منابع مختلف منابع طبیعی و انسانی به محیط وارد می شود.این تحقیق،با هدف مقایسه نتایج مکان یابی دفن پسماند شهر بوشهر به روش کنترل آلودگی مین سوتا و سازمانهای محیط زیست در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت.روش کار کنترل آلودگی مین سوتا از دو گروه فاکتور تشکیل شده است.گروه اول 6 فاکتور حذفی اولیه و گروه دوم 7 فاکتور شرطی ثانویه،عدم برآورد شدن شش فاکتور اولیه موجب حذف محل موردنظر می شود.معیارهای سازمان محیط زیست مورد بررسی قرار گرفته و فاصله از آبهای سطحی ،فرودگاه،فاصله جاده و بزرگراه،فاصله چاههای منطقه،تالاب،مناطق زلزله خیز و حساس،پستی و بلندی،پسماند سالانه،عمق آبهای زیر زمینی،کاربری اراضی،فرسایش،پوشش گیاهی و عوامل اولیه و ثانویه در مین سوتا با استفاده از GIS تعیین شد.بررسی ها نشان داد محل دفن پسماند فعلی شهر بوشهر در پهنه بندی زیاد و فاصله از قنات و چشمه های محدوده مورد مطالعه در مقایسه با معیار مین سوتا نامناسب و در بسته بندی شاخص ثانویهB قرار دارد.توجه به معیارهای سازمان حفاظت محیط زیست،محل دفن 56.25% و43.75% نامناسب می باشند.عامل محدود کننده این روش فاصله از آبهای سطحی،قرار گیری در جهت باد،قرار گیری در مناطق سیلابی،قرار گیری در منطقه حساس و زلزله خیز و پایین بودن عمق آب زیر زمینی که به دلیل نزدیک بودن به دریا در چاههای کم عمق تاثیر زیادی دارد.طبقه بندی فرسایش محدوده مطالعاتی محل دفن در فاصله نامناسب و فرسایش در منطقه بسیار بالا می باشد. تفاصيل المقالة