هدف پژوهش حاضر بررسی جایگاه زن در تمدن ساسانی از منظر شواهدِ تاریخی و باستان‌شناختی می‌باشد. جامعۀ پژوهش شامل نقوش زنان در آثار فرهنگی برجای مانده از دوران ساسانی است. نمونه پژوهش شامل نقش زن در مواد فرهنگی برجای مانده از عصر ساسانی براساس شواهد باستان‌شناختی است. طرح پژوهش توصیفی-تحلیلی بود. گردآوری اطلاعات به‌صورت کتابخانه‌ای و از طریق فیش-برداری انجام شد و پس از آن به بررسی شواهد برجای ماندۀ باستان‌شناختی از جایگاه زن در ایرانِ فرهنگی ساسانی پرداخته شد و اطلاعات به صورت کیفی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد نقش زن در هنرهای وابسته به معماری نظیر نقاشی، گچ‌بری، پارچه‌بافی، موزاییک وغیره مشهود است و به لحاظِ جایگاه سیاسی، زنان از قدرت خوبی در جامعه برخوردار بودند و منابع تاریخی و شواهد باستان‌شناسی نظیر سکه‌ها آن را تأیید می‌نماید؛ از طرفی دیگر یافت شدن تصویر زنان در میان اکثر مواد فرهنگی باستان‌شناسی نشان از آن دارد که احترام به زن و گستردگی فعالیت‌های سیاسی، اقتصادی وغیره هنر، دیگر خاص دربار و در دستِ اعضای سلطنتی نیست، بلکه با بهبود یافتن قوانین اجتماعی، زنان از جایگاه و آزادی عمل بهتری در کنار با جامعۀ طبقاتی مردسالار داشتند. تفاصيل المقالة

بررسی پیشینۀ تاریخی سرزمین‌های ایرانی در دورۀ باستان، به‌روشن‌بودن زمینۀ جغرافیایی آن‌ها بسیار وابسته است. هدف از پژوهش، این است که با مطالعۀ منابع مکتوب برجای مانده ازجمله نوشته‌های مورخان و جغرافی‌دانان اوایل دوره اسلامی، بتوان تا حدامکان تصویرکلی ازجایگاه نظام اداری نایین به‌عنوان زیرمجموعه‌ای از نظام اداری خود ترسیم کرد بنابراین سوالاتی که در اینجا مطرح می‌شود 1. سابقۀ حضور انسانی در پهنۀ فرهنگی نایین به چه دورانی بازمی‌گردد؟ 2. به لحاظ تقسیمات اداری منطقۀ نایین در دوران ساسانی و به دنبال آن باروی کارآمدن اسلام جزءکدام یک ازکوره‌های ساسانی محسوب می‌گردید؟ روش اتخاذ شده، تلفیقی از روش‌های تاریخی و حوزۀ جغرافیای تاریخی است. نتایج‌ پژوهش نشان داد که قدیمی‌ترین شواهدحضورانسانی در منطقه به دوران پیش‌‌ازتاریخ بازمی‌گردد و از سرنوشت منطقۀ تا قبل ازدورۀ ساسانی اطلاعی دردست نداریم و کاوش‌ها و بررسی‌های باستان‌شناسی می‌تواند روشن‌کنندۀ وضعیت این منطقه باشد بابرآمدن اسلام نایین جزء کورۀ اصطخر از بزرگترین کوره‌های پنج-گانه فارس به‌حساب ‌آمد. تفاصيل المقالة