در سال‌های اخیر، تلاش بسیاری با هدف طرح الگوی مدیریت عملکرد در سازمان‌ها و بنگاه‌های دولتی و شبه‌دولتی صورت گرفته است. به‌رغم این اقدامات، بسیاری از سازمان‌ها همچنان بهره‌وری اندکی دارند، زیرا الگویی کارآمد و مؤثر ارائه نشده است که بتواند عملکرد را به‌صورت اصولی و در مسیر اعتلای سازمان، مدیریت کند. هدف این پژوهش شناساندن مدلی از مدیریت عملکرد است که، با بهره‌گیری از آن، بستر مناسبی برای ایجاد نوآوری و رشد آن در سازمان فراهم ‌آید. به بیانی دیگر، نشان داده می‌شود که سازمان‌ چگونه می‌تواند، با به‌کارگیری نوآوری و قابلیتهای پویا، مدیریت عملکرد خود را ارتقا بخشد. در این پژوهش، ابتدا با نظرخواهی از خبرگان، پرسشنامة پژوهش تدوین و با استفاده از شاخص‌های CVI و CVR، روایی محتوایی سؤالات پرسشنامه بررسی و تایید گردید. سپس 380 پرسشنامه میان جانعه آماری (مدیران و کارکنان سازمان منطقة ویژة اقتصادی انرژی پارس) توزیع شد که 292 مورد از آن‌ها پاسخ و عودت داده شد. داده‌های جمع‌آوری شده، با استفاده از نرم‌افزار SmartPLS و تکنیک مدل‌سازی معادلات ساختاری، به همراه تحلیل عاملی تأییدی، تحلیل و رابطه بین متغیرها بررسی گردید. بر اساس یافته‌های حاصله از تحلیل‌های آماری، مشخص شد که هر سه بعد متغیر قابلیتهای پویا (درک، کسب و تغییر) اثرگذاری مثبت و معنا‌داری در مدیریت عملکرد دارد. در خصوص متغیر نوآوری نیز، هر سه بعد نوآوری (نوآوری در محصول، نوآوری در فرایند و نوآوری در ساختار)، به صورت مثبت و معنا‌داری بر مدیریت عملکرد اثر دارند. تفاصيل المقالة