فعالیت های معدنی که از دیرباز به دلیل اهمیت در تامین مواد اولیه مورد توجه انسان بوده است، تغییرات بسیاری در محیط زیست از جمله آلودگی هوا به ذرات معلق ایجاد کرده است. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت آلودگی ذرات معلق هوای ناحیه صنعتی سیلیس کوبان ازندریان همدان به ذرات معلق انجام یافت. نمونه برداری از 8 ایستگاه منتخب شامل 5 واحد فعال در مجتمع سیلیس کوبان و 3 ایستگاه منتخب محیطی در اطراف مجتمع با درنظرگرفتن شرایط جهت وزش باد غالب و سکونت اهالی در فصول تابستان و پاییز 1392 انجام شد. پردازش آماری داده ها نیز توسط نرم افزار SPSS انجام شد. بیشینه میانگین غلظت ذرات معلق خروجی از دودکش واحدهای مورد بررسی بر حسب mg/m3 در فصول تابستان و پاییز سال 1392 به ترتیب با 59/68±78/198 و 00/9±67/199 و کم تر از رهنمود سازمان حفاظت محیط ز یست بود. از طرفی میانگین غلظت PM2.5 در همه ایستگاه های سنجش محیطی به جز ایستگاه محیطی 3 در فصل تابستان، بیش تر از رهنمود EPA و میانگین غلظت PM10 نیز در همه ایستگاه های سنجش محیطی به جز ایستگاه محیطی 2 در فصل پاییز، کم تر از رهنمود EPA بود. با توجه به این که میانگین غلظت ذرات معلق خروجی از دودکش واحدهای مستقر در مجتمع ازندریان و همچنین ذرات PM10 در سنجش های محیطی کم تر از حد استاندارد بود، بنابراین می توان به کارایی نسبی سیستم کنترل آلاینده های خروجی از دودکش به ویژه ذرات با قطر بزرگ تر از 10 میکرون در واحدهای مستقر در مجتمع اذعان کرد تفاصيل المقالة