بنزوپیرن به عنوان یک ترکیب کارسینوژن و اکسیداتیو شناخته شده است. سیاتوسه حاوی فلاوونوئیدها با فعالیت آنتی اکسیدانی قوی است که از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو و مرگ سلولی محافظت می کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات آنتی اکسیدانی سیاتوسه در برابر عوارض حاصل از مواجهه با بنزوپیرن در مقایسه با ویتامین E در موش‌ بود. موش های سوری نر به طور تصادفی به 11 گروه کنترل، دریافت کننده روغن زیتون (حلال بنزوپیرن)، ویتامین E، بنزوپیرن، سیاتوسه در سه دوز، بنزوپیرن همراه دوزهای مختلف سیاتوسه و بنزوپیرن به همراه ویتامین E تقسیم شدند. به منظور مقایسه میانگین داده ها از آزمونهای آماری ANOVA و Tukey استفاده شد. بنزوپیرن باعث کاهش آنتی اکسیدانها و افزایش MDA در خون می شود. این تغییرات به طور قابل توجهی در گروه مواجهه یافته با دوزهای بالای سیاتوسه بهبود یافت، درحالیکه تیمار ویتامین E قادر به کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از بنزوپیرن نشد. نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی سیاتوسه با بهبود پارامترهای آنتی اکسیدانی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی، نقش مهمی در برابر سمیت اکسیداتیو بنزوپیرن ایفا می کند که حتی می تواند در حیوانات آزمایشگاهی بهتر از ویتامین E عمل کند.