مولفه های برندسازی شهری با تحلیل محتوای کیفی برنامه ی استراتژیک برندسازی شهر اصفهان

الموضوعات :

پردیس پاکان ¹ , هادی سروری ² , مریم دانشور ³

1 - 1- دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
2 - استادیار گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
3 - استادیار گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

تاريخ الإرسال : 03 الإثنين , رمضان, 1443 تاريخ التأكيد : 09 الثلاثاء , شوال, 1443 تاريخ الإصدار : 21 الأحد , شوال, 1443

الکلمات المفتاحية: تحلیل محتوای کیفی, برند شهری, برنامه استراتژیک برندسازی اصفهان,

ملخص المقالة :

امروزه شهرها به طور فزاینده ای در رقابت با یکدیگر برای جذب گردشگران و سرمایه گذاران و شرکت ها، شهروندان جدید و نیروی کار با ارزش و خلاق هستند که در این میان برند شهر نقش موثری را در جذب و یا دفع اقشار مختلف؛ گردشگران، سرمایه گذاران و استعدادها ایفا می‌کند، بدین منظور تهیه‌ی برنامه-های راهبردی برندسازی شهری برای بازیابی و ارتقاء برند شهرها باتوجه به ارزش های ذاتی مکان و مسیر توسعه‌ی آتی شهرها ضروری است. در ایران نیز گام های موثری در جهت برندسازی شهرها انجام شده است که می توان به برنامه ی استراتژیک برندسازی شهر اصفهان، شهر تهران، طرح استراتژیک هویت بصری مشهد و کلاردشت اشاره کرد. فلذا مطالعۀ اثرات و ارزیابی طرح های استراتژیک برندسازی شهری می تواند ضمن ارتقاء کیفیت برنامه‌های استراتژیک برندسازی شهری در ایران، رهنمودی در جهت مانع زدایی و اجرایی شدن کامل برنامه هی پیشنهادی اسناد بالادستی برند شهری باشد. در نتیجه پرداختن به این موضوع که طرح‌های استراتژیکی که تا کنون تدوین و اجرا شدند، تا چه اندازه مؤثر و کارآمد بوده اند، بسیار حائز اهمیت است. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی به بررسی برنامه استراتژیک و راهبردی برندسازی شهر اصفهان و به تبیین مولفه‌های برندسازی شهری باتوجه به سند مذکور، پرداخته شده و همچنین ابعاد مورد تاکید و یا مغفول مانده در تدوین و تعیین برند شهر اصفهان شناسایی، تحلیل و ارائه شده است.

المصادر:

 

• تدریس حسنی، ص. 1400. برندینگ شهری. چاپ اول. انتشارات مرکز مطالعات و برنامه­ریزی شهر تهران. 116 صفحه.


• جوانی، ع.، عالی، ص.، بافنده زنده، ع.، علوی متین، ی. 1399. اثر برند مکان بر جذابیت سرمایه­گذاری: مطالعه موردی صنعت گاز ایران. فصلنامه پژوهش­های سیاستگذاری و برنامه­ریزی انرژی، (6)21: 228-207.


• خنیفر، ح. مسلمی، ن.1401. اصول و مبانی روش‌های پژوهش کیفی، جلد اول. چاپ پنجم. انتشارات نگاه دانش. 560 صفحه.


• رضوانی، ع. 1384. در جستجوی هویت شهری مشهد. چاپ اول. انتشارات وزارت مسکن و شهرسازی. 384 صفحه.


• زندیه، م.، گودرزیان، ش. 1393. رویکرد منظرین، عامل موفقیت گردشگری شهری. باغ نظر، (30)11: 66-59.


• سروری، ه.، پاکان، پ. 1400. بررسی شاخص­های ارزیابی برندسازی شهری. سومین کنفرانس بین­المللی فناوری‌های نوین در مهندسی معماری و شهرسازی ایران، تهران. 19، 12. 743-731.


• سلیمی، م.، کشتی­دار، م.، میرزازاده، ز.، خوارزمی، ا.، عظیم زاده، س. شناسایی عوامل مؤثر بر برندسازی ورزشی شهر مشهد: یک مطالعه کیفی به شیوه تحلیل محتوا. نشریه مدیریت ورزشی، (4)13: 91-71.


• شکوهی بیدهندی، ر.، عزیزآبادی فراهانی، ف.، طالبیان، م.، قالیباف، م.، صالحی امیری، س. 1399. مدیریت راهبردی گردشگری شهر تهران؛ چالش­ها و فرصت­ها. باغ نظر، (17)92: 75-88.


• شهرداری اصفهان. 1395. طرح فرآیند تدوین استراتژی و انتخاب برند شهری اصفهان. اصفهان. ایران. 360 صفحه.


• کاستاس، ا. 1397. گردشگری شهری و تغییر شهری/ شهرها در اقتصاد جهانی. دکتر مصطفی خزایی. چاپ اول. انتشارات تمدن علمی. 251 صفحه.


• محمدی فر، ی.، روستا، ا.، حمیدی زاده، م.، قره چه، م. 1395. مفهوم‌پردازی مدل برندآفرینی شهری در ایران. تحقیقات بازاریابی نوین، (4)6: 52-37.


• منوریان، ع.، ابوئی اردکان، م.، پورموسوی، س.، رحیمیان، ا. 1392. مدل فرآیندی برندسازی شهری برای کلانشهرهای ایران. چشم­انداز مدیریت دولتی، (1)4: 63-41.


• یزدان­پناه شاه­آبادی، م.، سجادزاده، ح.، رفیعیان، م. 1398. تبیین مدل مفهومی برندسازی مکان؛ مروری بر ادبیات نظری. مجله علمی پژوهشی پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر، (16)71: 34-19.

 

• Aaker, J. L. 1997. Dimensions of brand personality. Journal of Marketing Research, 34 (3): 347–356.


• Anholt, S. 2008. Place branding: Is it marketing, or isn’t it? Place Branding and Public Diplomacy, 4(1): 1–6.


• Anttiroiko, A. 2015. V. City branding as a response to global intercity competition. Growth and Change, 46(2): 233–252.


• Ashworth, G. J., & Voogd, H. 1995. Selling the city: Marketing approaches in public sector urban planning. 1st edition. Belhaven Press. 226P.


• Ashworth, G., & Kavaratzis, M. 2009. Beyond the logo: Brand management for cities. Journal of Brand Management, 16(8): 520–531.


• Boisen, M., Terlouw, , Groote, P., & Couwenberg, O. 2018. Reframing place promotion, place marketing, and place branding-moving beyond conceptual confusion. Cities, 80: 4-11.


• Bonakdar, A., & Audirac, I. 2020. City branding and the link to urban planning: Theories, practices, and challenges. Journal of Planning Literature.


• Glińska, E., Matwiejczyk, A., Barkun, Y. 2021. Tourism as an Aspect of City Branding in Functional Urban Areas, WSEAS TRANSACTIONS on BUSINESS and ECONOMICS, 18: 301- 312.


• Gold, J. R., & Ward, S. V. 1994. Place promotion: The use of publicity and marketing to sell towns and regions. John Wiley & Sons Ltd. 1st edition. Belhaven Press. 278P.


• Goodall, B., & Ashworth, G. 1988. Marketing in the tourism industry: The promotion of destination regions.1st edition. In International Thomson Publishing Services. 264P.


• Govers, R., & Go, F. 2009. Place branding: Glocal, virtual and physical odentities, constructed, imagined andexperienced. Basingstoke: Palgrave Macmillan. 338P.


• Klijn, E. H., Eshuis, J., & Braun, E. 2012. The influence of stakeholder involvement on the effectiveness of place branding. Public Management Review, 14(4): 499–519.


• Lu, H., Ma, W., Yang, Q., & Zhao, P. 2020. Exploring the impact of factors influencing case selection in the place branding literature from 2014 to 2018. Journal of Urban Affairs, 1–19.


• Lucarelli, A., & Berg, P. O. 2011. City branding: A state-of-the-art review of the research domain. Journal of Place Management and Development, 4(1): 9–27.


• Ma, W., de Jong, M., de Bruijne, M., & Mu, R. 2021. Mix and match: Configuring different types of policy instruments to develop successful low carbon cities in China. Journal of Cleaner Production, 282, 125399. 14P.


• Ma, W., de Jong, M., de Bruijne, M., & Schraven, D. 2020. Economic city branding and stakeholder involvement in China: Attempt of a medium-sized city to trigger industrial transformation. Cities, 105, 102754. P.


• Ma, W, Schraven, D, de Bruijne, M, de Jong, M, & Lu, H. 2019. Tracing the origins of place branding research: A bibliometric study of concepts in use (1980–2018). Sustainability, 11(11): 29-39.


• Prayag G. 2011. Brand image assessment: international visitors’ perceptions of Cape Town. Marketing Intelligence & Planning, 28: 462-485.


• Stubbs, J., & Warnaby, G. 2015. Rethinking place branding from a practice perspective: Working with stakeholders. In Rethinking place Springer International Publishing: 101–118.


• Vanolo, A. 2008. The image of the creative city: Some reflections on urban branding in Turin. Cities, 25(6): 370–382.


• Ward, S. 1998. Selling places: the marketing and promotion of towns and cities, 1850-2000. London: Routledge. 288P.