نسبت توقیف داده های مرتبط با جرم و صلاحیت کیفری در فرآیند رسیدگی جرایم سایبری
الموضوعات : فصلنامه مطالعات حقوقی فضای مجازیاکبر علیزاده 1 , تهمینه عدالت جو 2 , حسن عالی پور 3 , صادق تبریزی 4
1 - گروه حقوق- دانشگاه علوم انتظامی امین
2 - حقوق. دانشکده علوم انسانی.دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب
3 - استادیار گروه حقوق کیفری و جرم شناسی،پردیس فارابی دانشگاه تهران،قم
4 - تهران - دادسرای عمومی و انقلاب تهران
الکلمات المفتاحية: جرایم سایبری, صلاحیت کیفری, توقیف داده, محل وقوع جرم, محل کشف جرم,
ملخص المقالة :
توقیف داده یا سامانه، فرآیند در اختیار گرفتن اطلاعات و ابزارهای رایانه‌ای مرتبط با جرم، اعم از اینکه وسیله جرم باشند یا مرتبط با جرم یا موضوع آن، توسط مقام پیگرد است. با توجه به چالش‌های عدیده‌ای که در تشخیص صلاحیت کیفری سایبری و نیز صلاحیت سنتی مرتبط با کنش های کیفری وجود دارد،توقیف داده یا سامانه به سه صورت می‌تواند با صلاحیت کیفری مرتبط و در تشخیص آن کمک‌کننده باشد: یکی از جهت کشف جرم در جایی که به طور قطعی محل وقوع جرم مشخص نباشد. مکان توقیف داده و سامانه قرینه آشکاری برای کشف جرم است. دوم از جهت وقوع رفتار جرم. محل توقیف داده یا سامانه می‌تواند گویای محل صلاحیت دار دائمی یا موقتی ( نیابت قضایی یا احاله) برای رسیدگی به جرم باشد. سوم از جهت وضعیت داده یا سامانه نسبت به رفتار جرم که اگر داده یا سامانه به‌عنوان وسیله ارتکاب جرم بوده یا اینکه موضوع جرم یا تحصیل یافته از جرم باشد، برحسب مورد می تواند نقش موثری در تشخیص صلاحیت ایفا نماید. مقاله حاضر با استفاده از منابع کتابخانه ای و بررسی رویه قضایی به شیوه توصیف و تحلیل کوشیده تا رابطه میان توقیف داده و سامانه را با صلاحیت کیفری امکان سنجی کند و سپس به این نتیجه رسیده که گرچه رابطه مستقیم با توقیف داده و صلاحیت کیفری وجود ندارد ولی به جهت چالش‌های عدیده صلاحیت در ارتباط با جرایم ارتکابی در فضای سایبر، توقیف داده می تواند به عنوان یک قرینه یا شاخص برای تثبیت صلاحیت کیفری به کار آید.
