تدوین الگوی ارزیابی توانمندسازی و آموزش کارکنان بر اساس رویکرد دلفی و AHP (مطالعه موردی: ادارات دولتی شهر اصفهان)
الموضوعات :
سعید قاسمی
1
(
دانشجو دکتری،گروه مدیریت دولتی،دانشگاه آزاداسلامی، یاسوج،ایران
)
کرم الله دانش فرد
2
(
دانشیار گروه مدیریت، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
)
عبدالخالق غلامی
3
(
استادیار گروه مدیریت، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
)
الکلمات المفتاحية: توانمندسازی کارکنان, آموزش, دلفی, تجزیه‌وتحلیل سلسله مراتبی.,
ملخص المقالة :
هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی ارزیابی توانمندسازی و آموزش کارکنان بر اساس رویکرد دلفی و AHP انجام گرفت. روش شناسی: جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه خبرگان برای برای جمع آوری داده های کیفی و کارکنان ادارات دولتی شهر اصفهان برای بخش کمی بوده است. در گروه خبرگان تعداد 10 نفر و در گروه کارکنان 361 نفر به صورت در درسترس انتخاب شدند. داده های ین پژوهش نیز با استفاده از رسشنامه باز و بسته کیفی و با استفاده از پرسشنامه بسته کمی جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش شامل سه بخش دلفی، جهت شناسایی مولفه های اثرکذار بر ارزیابی توانمند سازی و آموزش کارکنان؛ مدلسازی معادلات ساختاری جهت تایید و بررسی میزان تاثیر هر متغیر و نقشه شناختی فازی جهت بررسی ارتباط درونی بین متغیرها و دستیابی به هدف رویکرد نظام گرا بوده است. یافته ها: نتایج به دست آمده در بخش دلفی نشان داد که 44 متغیر فرعی در قالب 9 متغیر اصلی بر متغیر ارزیابی اثربخشی توانمندسازی و آموزش کارکنان تأثیر دارد. داده‌های به دست آمده نشان داد که کلیه متغیرهای فرعی دارای روایی و پایایی لازم بوده و همچنین کلیه متغیرهای اصلی نیز بر متغیر وابسته تأثیر مثبت و مستقیم دارد. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که متغیرهای یاد شده علاوه بر تأثیر مستقیم بر ارزیابی، دارای ارتباط درونی با یکدیگر بوده و به صورت غیر مستقیم نیز بر ارزیابی توانمندسازی و آموزش کارکنان تاثیرگذار هستند.
