نقش تعدیلکننده اضطراب امتحان در تأثیر آموزش همشاگردی بر اهمالکاری تحصیلی: فایده اضطراب امتحان
الموضوعات :لیلا شعاعی 1 , علیرضا حیدرئی 2 , سعید بختیارپور 3 , پرویز عسگری 4
1 - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاداسلامی، اهواز، ایران
2 - دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - استادیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
4 - دانشیار گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: اضطراب امتحان, اهمالکاری تحصیلی, آموزش همشاگردی,
ملخص المقالة :
هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش تعدیلکننده اضطراب امتحان در تأثیر آموزش همشاگردی بر اهمالکاری تحصیلی: فایده اضطراب امتحان بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه بهبهان در سال تحصیلی 98-1397 بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند تعداد 6۰ نفر به عنوان افراد اهمالکار تحصیلی انتخاب شدند و به صورت تصادفی، ۳۰ نفر در گروه آزمایشی (۱0 نفر گروه اضطراب امتحان بالا، ۱0 نفر گروه اضطراب امتحان متوسط و 10 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) و 30 نفر در گروههای کنترل (۱0 نفر گروه اضطراب امتحان بالا، ۱0 نفر گروه اضطراب امتحان متوسط و 10 نفر گروه اضطراب امتحان پایین) قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه اضطراب امتحان و اهمالکاری تحصیلی استفاده شد. روش تحقیق آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه دارای سه زیرمجموعه شامل اضطراب امتحان بالا، متوسط و پایین) بود. دادهها با استفاده از آزمون آماری آنکوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش همشاگردی دردانشآموزان با اضطراب امتحان بالا و متوسط مؤثر بوده اما در دانشآموزان با اضطراب امتحان پایین تأثیری نداشت. همچنین نتایج نشان داد که متغیر اضطراب امتحان به طور معناداری تأثیر آموزش همشاگردی بر اهمالکاری تحصیلی را تعدیل میکند
_||_