مبانی فقهی – حقوقی اصل یکصد و یازدهم قانون اساسی ناظر به کنارهگیری رهبری
الموضوعات :ولی الله حیدرنژاد 1 , محمود جمال الدین زنجانی 2
1 - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده معارف اسلامی و حقوق، دانشگاه امام صادق (علیهالسلام)، تهران، ایران
2 - دانشیار دانشکده الهیات معارف اسلامی و ارشاد، دانشگاه امام صادق (علیهالسلام)،تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: فقه امامیه, رهبری, کنارهگیری, مجلس خبرگان, تصدی ولایت امر,
ملخص المقالة :
پس از بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، برای اولین در اصل یکصد و یازدهم مسأله کنارهگیری رهبری از تصدی منصب ولایت فقیه در قانون اساسی پیشبینی شد. در ارزیابی و تحلیل کلی از قانون اساسی مشخص میشود منظور از کنارهگیری همان استعفای مصطلح است که میبایست توسط مجلس خبرگان رهبری مورد تأیید قرار گیرد. هر چند که عدم پیشبینی ساز و کار استعفاء رهبری، مرجع پذیرش و نصاب آن در قانون اساسی و آییننامه داخلی مجلس خبرگان رهبری، محل نقد است. از منظر فقهای امامیه، ولایت از مقوله احکام است لذا قابلیت اسقاط و واگذاری ندارد بنابراین به اصل اولی امکان اسقاط و کنارهگیری از منصب ولایت امر، برای ولی فقیه متصور نیست. از طرف دیگر پذیرش و استمرار منصب ولایت فقیه تکلیف شرعی است، در صورتی که تصدی ولایت امر در شخص واحد و مشخصی تعیین پیدا کند، وجوب تصدی ولایت امر بر ایشان، واجب عینی خواهد بود و فقیه جامعالشرایط نمی تواند از تصدی منصب ولایت سر باز زند و یا از ادامه و استمرار آن منصرف شود. لکن اگر واجدین شرایط متعدد باشند، ولایت امر در شخص خاصی متعین نشده و کنارهگیری رهبری توالی فاسدی در مقوله حفظ نظام نداشته و مخالف مصالح جامعه اسلامی نباشد، کنارهگیری رهبری پس از موافقت مجلس خبرگان رهبری قابل تصور است. با مطالعه حکومتی سیره امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) نیز مشاهده میشود، که ایشان در سختترین شرایط، به عنوان تکلیف الهی، با قوت، انقیاد و رهبری جامعه اسلامی را در دست داشتند و شائبه کنارهگیری ایشان از حکومت بعد از خلیفه سوم، فاقد وجاهت است. میان اهل سنت اتفاق نظر در خصوص جواز استعفای خلیفه وجود ندارد لکن عموماً جواز استعفاء را به اصل اولی نپذیرفتهاند و عمدتاً قائلند که استفعاء خلیفه، در صورتی که کسی برای جانشینی او وجود نداشته باشد جایز نیست، لذا رخصت و جواز اولیه استعفاء و کنارهگیری خلیفه حتی در میان اهل سنت نیز با محدودیت مواجهه است.
_||_
Akhund Khorasani, M.K. (1406). Hashiyah al-makasib (1st ed.). Tehran: Ministry of Culture and Islamic Guidance.
Al-Barzanji, M. T. (1428). Sahih va zaief tarikh al-Tabari (1st ed., Vol.8) (Mohammad Sobhi Hassan Halaq). Damascus - Beirut: Dar Ibn Kathir.
Al-Gharavi Isfahani (Company), M. (1425 AH). Hashiyah Al-Makasib (1st ed.). Qom: Base of Knowledge
Al-Gharavi, M. (1425). Al-Tanqih fi sharh al-Makasib: Kitab al-Bay'a (Taqrirat al-Muhaqiq al-Khoii) (1st ed.). Qom: Eya Asar al-Emam al-Khoii.
Al-Ha'iri, K. (1403 AH). Fiqh al-oughod (2nd ed., Vol. 1). Qom: Islamic Thought Assembly.
Al-Tabrizi, J. (1416 AH). Irshad al-talib ila al-ta'liq ala al-makasib (3rd ed.). Qom: Ismailian Press Institute.
Al-Taftazani, S. (1981). Sharh al-muqassid fi elam al-kalam (Vol. 2). Pakistan: Dar al-Ma'arif al-Numaniya.
Al-Zahili, W. (1405). Al-fiqh al-islami wa adalatehi (2nd ed.). Damesqus: Dar al-Fikr.
Amini, A. (1369). Al-Ghadir (V. 16) (A. Sabut, Trans.). Tehran: Besat Foundation.
Ansari, M. (1410 AH). Kitab al-makasib. Beirut: Al-Nu'man Institute.
Arshi, E.A. (2014). Nahj al-balaghah citation (2nd ed.). Tehran: Mutaba al-Heydari.
Askari, M. (1999). 110 False Companions (Vol. 1). (A. Sardarnia, researcher). Qom: Faculty of Principles of Religion
Askari, Morteza (1983). Abdullah bin Saba va asatir okhra (Vol. 1 & 2). Beirut: Dar Al-Zahra - Al-Taba'a Al-Khamseh.
Brockelman, K. (1969). History of Arabic Literature (2nd ed.) (Abdul Halim Al-Najjar, Trans.). Cairo: Dar Al-Ma'aref Al-Masr.
Etratdoost, M., & Vaziri Fard, S. M. (2013). A Study of the jurisprudential evidence of the opponants of women's political leadership in Shiite jurisprudence. Quarterly Journal of Islamic Jurisprudence and Law Research, 9(33),
Gharavi Naeini, M. (1373 AH). Manieh al-Talib fi hashiyah al-Makasib (1st ed.,Vol. 1). Tehran: Al-Kumtaba Al-Muhaddiyyah.
Gorji, A. (1993). Legal Articles (2nd ed.). Tehran: Tehran University Press.
Gorji, A. (2008). Fundamentals of Islamic Law (Correction: A. Ahmadzadeh) (1st ed.). Tehran: Majd Scientific and Cultural Association.
Hashemi Khoei, M. H. (1400). Minhaj al-bara'a fi sharh Nahj al-balaghah (4th ed.). Tehran: Islamic School.
Hashemi, S. M. (2014). Constitutional law of the Islamic Republic of Iran (25th ed.,Vol. 2). Tehran: Mizan Publications.
Heidarnejad, V., et al. (1395). Council leadership from the Imamiyah jurisprudence perspective and basic law of IRI. Public Law Knowledge, 5 (13),
Hosseini, A. (1409). Masder Nahj al-balaghah wa asanideh. Beirut: Dar al-Zahra.
Ibn Dawud, H. A. H. (1342). Al-rijal l-ibn-Dawood (1st ed.). Tehran: University of Tehran.
Jahanbein, A. (2017). Series of detailed review meetings of the negotiations of article 111 of the constitutional review council. Tehran: Guardian Council Research Institute
Javadi Amoli, A. (2006). Right and duty in Islam (2nd ed. ). Qom: Esraa Publishing.
Javadi Amoli, A. (2014). Velayat-e-faqih velayat-e-faqahat va adalat (16th ed.). Qom, Esraa.
Javadieh Amoli, A. (1989). Velayat-e Faqih. Tehran: Raja Cultural Publishing Center
Jibraili, S.Y. (1398). Maxims of leadership in the relations between the republic and Islam in the election of the supreme leader (4th ed.). Tehran: Nasim Enqelab Related to the Publications of the Islamic Revolution.
Khansari, A. (1424 AH). Maniyeh al-talib in sharh al-makasib (Lectures by Mirza Naeini) (2nd ed.). Qom: Islamic Publishing Institute.
Khomeini, S. R. (1421). Kitab al-Bayi (1st ed.). Tehran: Imam Khomeini Publishing House.
Khomeini, S. R. (n.d.). Tahrir al-waseela (1st ed.,Vol. 1). Qom: Dar Al-Alam Press Institute.
Lakzaei, S. (2006). Comparative study of velayat-e-faqih theories. Qom: Institute of Islamic Sciences and Culture Institute.
Madani, S. J. (1373). Constitutional law and political institutions of the Islamic Republic of Iran (2nd ed.).Tehran: Hamrah Publishing.
Majlisi, M. (1403). Behar al-anwar (2nd ed., Vol. 32). Beirut: Dar Al-Ahya Al-Tarath Al-Arabi.
Makarem Shirazi, N. (1374). Tafsir nemoune (1st ed.). Tehran: Islamic Library.
Makarem Shirazi, N. (1375). Anwar al-fiqhaha (1st ed.). Tehran: Islamic Library.
Makarem Shirazi, N. (1424). Kitab al-nikah (1st ed., Vol.4). Qom: Imam Ali ibn Abi Talib School.
Makarem Shirazi, N. (2002). Message of Imam Amir al-Mo'menin (PBUH) (1sted. Vol. 4). Tehran: Islamic Library.
Mawardi, A. (1909). Al-Ahkam al-sataniya. Cairo: Al-Qaeda.
Mehrpour, H. (2008). Constitutional law of the Islamic Republic of Iran (1st ed.). Tehran: Justice Publishing Institute.
Mesbah Yazdi, M. (2012). A transient look at the theory of Velayat-e Faqih (26th ed.). Qom: Imam Khomeini Educational and Research Institute.
Mohaghegh Damad, S. M. (1406). Rules of jurisprudence (12th ed.). Tehran: Islamic Sciences Publishing Center.
Mohammad, M. (1413). Billogah al-faqih (Vol. 1). Tehran: Manshourat Maktab al-sadiq.
Montazeri Najafabadi, H. (1409). Jurisprudential principles of Islamic government (1st ed.) ( M. Salavati & A. Shakoori, Trans.). Qom: Kayhan Institute.
Mousavi Khoei, S. A. (n.d.). Al-makaseb-mesbah al-fiqah (Vol. 2). no place: no publication
Mufid, M.(1413). Al-Jamal wa al-nusra le sayyed al-itrah fi harb al-Basra (1st ed.). Qom: Sheikh Mufid Congress.
Naraghi, A. (1420). Awaed al-ayyam fi bayan al-qawa'ed al-istenbat al-ahkam (1st ed., Vol. 2). Beirut: Dar al-Hadi.
Qomi, A. (1367). Qomi's commentary (4th ed.). Qom: Dar al-Kitab.
Sanhouri, A. A. (2010). Government theories in Sunni jurisprudence (H. Karami, H. & D. Mohebbi, Trans.) ( 1st ed.). Tehran: Mizan.
Secretariat of the Assembly of Leadership Experts (1997). Detailed negotiations of the Assembly of Leadership Experts, Seventh Session. Qom: Etemad
Seyyed Razi (2011). Nahj al-balaghah (1st ed.) (A. Shirvani, Trans.).Tehran: Maaref Publishing House.
Shabani, Q. (2005). Fundamental law and structure of the government of the Islamic Republic of Iran. Tehran: Etellaat
Tabari, A. J. (1387 AH). History of nations and kings (2nd ed., Vol. 4). Beirut: Dar al-Torath.
Tabarsi, F. H. (1993). Majma al-bayan fi tafsir al-Quran (3rd ed.). Tehran: Nasser Khosrow Publications.
Tabatabai Yazdi, S. M. (1421). Hashiya al-makasib (2nd ed., Vol. 1). Qom: Ismailian Institute.
Tabatabai, S. M. (1417). Al-Mizan fi tafsir al-Quran (5th ed.). Qom: Islamic Publications of the Society of Teachers of the Seminary of Qom.
Tawhidi, M. A. (1412). Mesbah al-fiqhaha fi moamellat (Vol. 2) (lectures by Ayatollah Khoei). Beirut: Dar al-Hadi
Tusi, M. (1373). Rijal al-Tusi. Qom: Islamic Publishing Institute, Library for the Society of Teachers
Tusi, M. (n.d.). Al-Tibyan fi tafsir al-Quran. Beirut: Dar al-Ihya al-Torath al-Arabi.
Yazdi, M.(1996). Constitution for all (1st ed.). Tehran: Amirkabir Publications.
Zahabi, A.M.A.U. (1963). Mizan al-I'tidal fi naqd al-rijal (Muhammad al-Bajawi). Beirut: Beirut Dar al-Ma'rifah.
Zahabi, A.M.A.U. (1991). Tarikh al-Islam (O. Tadmari, researcher). Beirut: Dar Al-Kitab Al-Arabi.