بزهکاری ظاهری و قانونی سایبری در فقه و حقوق با تاکید بر حریم خصوصی
محمد شریفانی
1
(
دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده الهیات
)
علی عباس آبادی
2
(
دکتری کلام اسلامی،دانشگاه ادیان، قم، ایران
)
الکلمات المفتاحية: محیط سایبر, , , , , بزهکاری, , , , , بزهکاری قانونی, , , , , بزهکاری ظاهری., , , , , حریم خصوصی,
ملخص المقالة :
این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با ابزار کتابخانه‌ای به بررسی بزهکاری ظاهری و قانونی سایبری در فقه و حقوق با تاکید بر حریم خصوصی می‌پردازد با این ضرورت که مطالعه آثار ظهور فناورى‌هاى نوین اطلاعاتى و ارتباطى؛ چون اینترنت وفضای سایبر، درفرآیند شکل گیرى جرائم جدید موثر است و با این هدف که این شناخت می‌تواند موجب ایجاد پیش زمینه مناسب برای تدوین قانون نوین و متناسب با مقتضیات جامعه گردد و حداقل کاهش جرائم سایبری را در پی خواهد داشت. بستر سایبر بواسطه ویژگی های خاص خود، شناساییِ بزهکار و کشف بزه را دشوار ساخته است. بخش زیادی از این جرائم به دلیل هویت ناشناخته مرتکبین و عدم پیگیری بزه‌دیده، خصوصا در جرایمی که بزه دیده زن بوده است، به وضوح دیده می شود. البته جرایمی مانند قاچاق انسان‌ها و قاچاق مواد مخدر و پورنوگرافی نیز در بستر دارک نت حائز اهمیت است. از نتایج این مقاله بیان ممنوعیت تجسس، تحسس و تفتیش، ممنوعیت ورود به منازل بدون استیذان، ممنوعیت استراق سمع و استراق بصر، ممنوعیت سوءظن، نمیمه و غیبت، ممنوعیت سب، هجو و قذف، فحشا و هتک سِتر، و ممنوعیت خیانت در امانت می‌باشد که از قواعد فقهی_ حقوقی حمایت از حریم خصوصی در فضای مجازی است.
