اثر بقایای گیاهان پوششی بر برخی ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک و سرعت سبز شدن سیب زمینی
الموضوعات : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعیمهدی غفاری 1 , گودرز احمدوند 2 , محمدرضا اردکانی 3 , محمدرضا مصدقی 4 , فرهود یگانه پور 5 , محدثه غفاری 6 , مجتبی میرآخوری 7
1 - فرهیخته ی کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان
2 - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان
3 - استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
4 - دانشیار گروه خاک شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان
5 - فرهیخته‌ی کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
6 - دانشجوی کارشناسی، گروه خاک شناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود
7 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج البرز
الکلمات المفتاحية: کلزا, جو, گیاهان پوششی, چاودار, خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بقایای گیاهان پوششی زمستانه بر سرعت سبز شدن سیب زمینی و درصد کربن آلی، وزن مخصوص ظاهری و دمای خاک در سال زراعی 88- 1387 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.تیمارهای اعمال شده شامل گیاهان پوششی زمستانه چاودار، جو و کلزا هر کدام در دو تراکم کاشت معمول (چاودار و جو ١٩٠ کیلوگرم در هکتار و کلزا ٩ کیلوگرم در هکتار) و سه برابر معمول (چاودار و جو 570 کیلوگرم در هکتار و کلزا 27 کیلوگرم در هکتار) و تیمار شاهد (بدون گیاه پوششی) بودند. نتایج نشان داد چاودار و جو با تراکم کاشت سه برابر، به ترتیب با تولید 1503.5 و1392.2 گرم در متر مربع، بیوماس بیشتری را نسبت به سایر تیمارها داشتند. ویژگی های فیزیکوشیمیایی خاک به طور معنی داری تحت تأثیر گیاهان پوششی قرار گرفت. به طوری که، تیمارهای چاودار، جو و کلزا با تراکم کاشت سه برابر و چاودار با تراکم کاشت معمول، دارای بیشترین میزان درصد کربن آلی خاک بودند و کود سبز چاودار، جو با تراکم کاشت سه برابر و تیمار چاودار با تراکم کاشت معمول به ترتیب 17.3، 18 و 18 درصد وزن مخصوص ظاهری خاک را نسبت به تیمار شاهد (قبل از کشت گیاهان پوششی) کاهش دادند. چاودار و جو با تراکم کاشت سه برابر به ترتیب 12 و 11 درصد میانگین دمای خاک را نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند. افزایش دما در تیمارهای مذکور به ترتیب منجر به افزایش 20 و 12 درصدی سرعت سبز شدن بوته های سیب زمینی در مقایسه با تیمار شاهد شد. سایر تیمارها تفاوت معنی داری در مقایسه با تیمار شاهد نشان ندادند. بقایای گیاهان پوششی از طریق بهبود شرایط خاک سبب افزایش سرعت سبز شدن بوته های سیب زمینی شدند.
