مقایسه اثر‌بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره‌درمانی بر میزان تاب‌آوری، رشد پس از سانحه و سازگاری بیماران مبتلا به سرطان پستان شرق تهران

الموضوعات : فصلنامه مهارت های روانشناسی تربیتی

نرجس السادات میرخان ¹ , جواد خلعتبری ² , بیوک تاجری ³

1 - سایر
2 - گروه روانشناسی
3 - گروه

تاريخ الإرسال : 12 الأحد , ذو الحجة, 1441 تاريخ التأكيد : 29 السبت , ربيع الثاني, 1443 تاريخ الإصدار : 06 السبت , ربيع الثاني, 1442

الکلمات المفتاحية: "طرحواره درمانی", " درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد", "سرطان سینه", " تاب آوری", "رشد پس از سانحه",

ملخص المقالة :

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر‌بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و طرحواره‌درمانی بر میزان تاب‌آوری، رشد پس از سانحه و سازگاری بیماران مبتلا به سرطان پستان مراکز درمانی شرق تهران انجام گردید. روش پژوهش آزمایشی بود که در آن از نمونه گیری سرشماری استفاده شد و در آن از بین تمامی بیماران مبتلا به سرطان پستان مراکز درمانی شرق تهران 150نفر به صورت هدفدار انتخاب شدند و همزمان پرسشنامه تاب آوری کونور – دیویدسون (CD –RIS)(2003)، پرسشنامه سازگاری بل 160 سوالی(1962)، پرسشنامه رشد پس از سانحه( 1996) ارائه شد.45 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه 15 نفری که شامل دو گروه مداخله و یک گروه کنترل بود قرار گرفتند. 12 جلسه طرحواره درمانی گروهی و 12جلسه درمان مبتنی بر پذیرش اجرا گردید که مدت زمان هر جلسه 90 دقیقه بود. جلسات برای هر مداخله هفته‌ای دو جلسه با فاصله زمانی 3 روز اجرا گردید. در پایان درمان نیز برای هر سه گروه پس آزمون قرار برگزار شد. نتایج نشان داد طرح واره‌درمانی نسبت به درمان مبتنی بر پذیرش بر بیماری سرطان سینه از اثربخشی بیشتری برخوردار است.