بررسی نقش میانجی نوآوری سازمانی و قابلیت نوآوری تکنولوژیکی درتاثیر شیوه‌های مدیریت دانش بر عملکرد شرکت
الموضوعات :
محمد مهدی پرهیزگار
1
(
دانشیار،گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور،تهران، ایران (عهده‌دار مکاتبات)
)
ایمان عزیزی
2
(
دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
)
رضا نوروزی اجیرلو
3
(
مربی، گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه پیام نور،تهران، ایران
)
الکلمات المفتاحية: عملکرد شرکت, نوآوری سازمانی, شیوه‌های مدیریت دانش, قابلیت نوآوری فرایند, قابلیت نوآوری محصول,
ملخص المقالة :
این پژوهش به منظور بررسی نقش میانجی نوآوری سازمانی و قابلیت نوآوری تکنولوژیکی درتاثیر شیوه‌های مدیریت دانش بر عملکرد شرکت انجام شد، که در آن شیوه‌های مدیریت دانش شامل چهار بخش شیوه‌های اکتساب دانش، شیوه‌های انتقال دانش، شیوه‌های ذخیره‌سازی دانش و شیوه‌های کاربرد دانش و قابلیت نوآوری تکنولوژیکی شامل دو بخش قابلیت نوآوری فرایند و قابلیت نوآوری محصول است و به وسیله پرسشنامه مورد ارزیابی قرار گرفت. پرسشنامه بین 205 نفر نمونه از جامعه آماری که کلیه مدیران و کارشناسان شرکت‌های شهرک صنعتی شیراز می‌باشد، توزیع شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جهت پاسخ به سوالات و بررسی فرضیات تحقیق با نرم‌افزار Smart-PLS از روش بررسی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده گردید. نتایج پژوهش از بین شیوه‌های مدیریت دانش تنها تاثیر مثبت و معنی‌دار دو ابعاد (اکتساب دانش و کاربرد دانش) بر نوآوری سازمانی را تایید می‌کند و تاثیر دو ابعاد (انتقال دانش و ذخیره سازی دانش) بر نوآوری سازمانی تایید نمی‌شود. چرا که ذخیره‌سازی و پخش و انتشار دانش ارتباطی با نوآوری ندارد اما با احیا دانش کنونی می توان به کارایی بیشتری در این زمینه دست یافت. نتایج پژوهش نشان داد که نوآوری سازمانی بر قابلیت نوآوری فرایند تاثیر مثبت و معنی‌داری دارد و تاثیر نوآوری سازمانی بر قابلیت نوآوری محصول با نقش واسطه قابلیت نوآوری فرایند انجام می‌پذیرد. نتایج حاکی از تاثیر مثبت و معنی‌دار قابلیت نوآوری فرایند بر قابلیت نوآوری محصول است. نتایج همچنین نشان می‌دهد که قابلیت نوآوری محصول بر عملکرد شرکت تاثیر مثبت و معنی‌داری دارد و تاثیر قابلیت نوآوری فرایند نیز با نقش میانجی قابلیت نوآوری محصول بر عملکرد شرکت انجام می‌پذیرد
_||_
