بررسی میزان تاثیرگذاری دوره‌های آموزشی در تواناسازی کارکنانموضوع ماده 58 قانون مدیریت خدمات کشوری (مورد مطالعه: مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی)

الموضوعات :

خدیجه امین نژاد ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، گروه مدیریت، تهران، ایران)
غلامرضا معمارزاده طهران ² (دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه مدیریت، قزوین، ایران)
محمد مبینی ³ (دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، گروه مدیریت، قزوین، ایران)

تاريخ الإرسال : 04 الجمعة , ربيع الأول, 1436 تاريخ التأكيد : 07 الأحد , رجب, 1436 تاريخ الإصدار : 08 الأحد , ذو القعدة, 1436

الکلمات المفتاحية: دوره های آموزش, تواناسازی کارکنان,

ملخص المقالة :

هدف از پژوهش حاضر، بررسی میزان تاثیرگذاری دوره های آموزشی در تواناسازی کارکنان بود. پژوهش حاضر از لحاظ نوع تحقیق کاربردی، هدف تحقیق توصیفی، روش اجرا میدانی و نوع داده ها کمی و در نهایت روش تحقیق پیمایشی می باشد. جامعة پژوهش کلیه کارشناسان مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی بودند که تعداد آنها بعد از استعلام از اداره کارگزینی، 74 نفر به دست آمد. به دلیل محدود بودن جامعه، حجم نمونه برابر با جامعه آماری انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامة محقق ساختة 27 سؤالی بود. روایی پرسشنامه با بهره مندی از دیدگاه‌های 12 تن از خبرگان تایید شد و پایایی پرسشنامه‌ها از طریق آلفای کرونباخ برابر 5/87 بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (میانگین و درصد فراوانی) و آمار استنباطی (رگرسیون چندگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد عامل مجریان دوره بیشترین تاثیر را روی مهارت کارکنان دارد. زمان دوره های آموزشی تاثیر اندکی در مهارت کارکنان داشته ولی عامل فواصل تاثیری در مهارت کارکنان ندارد. عامل فواصل دوره بیشترین تاثیر را روی دانش کارکنان دارد. زمان دوره‌ها تاثیر اندکی در دانش کارکنان دارد ولی مجریان دوره تاثیری بر دانش کارکنان ندارد. عامل مجریان دوره بیشترین تاثیر را روی نگرش کارکنان دارد. از آنجا که سطح معنی داری این متغیر از بین متغیرهای دیگر کمتر از 05/0 است، بنابراین می توان گفت که فقط عامل مجریان دوره تاثیر معنی داری بر نگرش کارکنان دارد و زمان و فواصل دوره های آموزشی تاثیری بر نگرش کارکنان ندارند.