رابطه فلات شغلی با تمایل به ترک خدمت، استرس شغلی و فرسودگی شغلی کارکنان
الموضوعات :
سید محمد میرکمالی
1
(استاد، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه تهران، ، تهران، ایران)
صلاح الدین ابراهیمی
2
(دانشجوی دکتری، گروه مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران (عهده‌دار مکاتبات))
کمال خلیل‌بیگی
3
(کارشناسی ارشد، گروه تحقیقات آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
ادریس فتحی
4
(دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: تمایل به ترک خدمت, فرسودگی شغلی, استرس شغلی, فلات شغلی,
ملخص المقالة :
به دلیل تغییرات در محیط های سازمانی، یکی از مهم ترین مسائل مربوط به مسیرهای شغلی در دهه بعدی، فلات زدگی شغلی خواهد بود. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط متغیرهای فلات شغلی با تمایل به ترک خدمت کارکنان به روش تحلیل مسیراست. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان مهاباد بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 250 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. و به پرسشنامه ای متشکل از مقیاس های فلات شغلی، تمایل به ترک خدمت، استرس شغلی و فرسودگی شغلی پاسخ دادند. روایی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان و تحلیل عاملی تأییدی و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرانباخ تأیید شد. از میان متغیرهای پژوهش به ترتیب متغیرهای فلات شغلی، فرسودگی شغلی و استرس شغلی به ترتیب بالاترین تا پایین ترین ضریب همبستگی را با ترک خدمت دارند. همچنین همبستگی فلات شغلی با فرسودگی شغلی و استرس شغلی مثبت و معنادار است. نتایج تحلیل مسیر نشان می دهد، فلات شغلی اثر مستقیم مثبت و معناداری بر ترک سازمانی دارد. همچنین تأثیر غیر مستقیم فلات شغلی بر ترک سازمانی معنادار است و از طریق فرسودگی شغلی، و استرس شغلی صورت می گیرد. همچنین فرسودگی شغلی تأثیر غیر مستقیم مثبت و معنادار بر ترک سازمانی دارد.
_||_
