ارائه الگوی کاهش مشکلات نظام برنامهریزی آموزشی کارکنان با استفاده از روش دلفی فازی
الموضوعات :جلیل عباسی 1 , اسداله مهرارا 2 , محمدرضا باقرزاده 3 , مهرداد متانی 4
1 - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، مازندارن، ایران
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر ،گروه مدیریت دولتی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی،قائمشهر،ایران(نویسنده مسئول)
3 - استادیار گروه آموزشی مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، مازندارن، ایران
4 - استادیار گروه آموزشی مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، مازندارن، ایران
الکلمات المفتاحية: "برنامهریزی آموزشی, "برنامهریزی نیروی انسانی, "روش دلفی فازی, " سازمان تأمین اجتماعی",
ملخص المقالة :
هدف اصلی این پژوهش ارائه الگوی کاهش نارساییهای برنامهریزی آموزشی کارکنان سازمان تامین اجتماعی بود. این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و براساس رویکرد تحقیق در شیوه گردهآوری دادهها، تحقیق آمیخته به شمار میرود. در بخش کیفی پژوهش، مشارکتکنندگان شامل 24 نفر از خبرگان بودند که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. جهت گردآوری دادههای بخش کیفی از مصاحبه نیمهساختارمند استفاده شد و دادهها از طریق نرم افزار MAXQDA کدگذاری و با استفاده از روش تحلیل محتوا تجزیهوتحلیل شد. روایی و پایایی دادهها از طریق آزمون قابلیت بررسی شد. در بخش کمی، ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته بود و طی دو مرحله نظرسنجی دلفی فازی تجزیه و تحلیل داده صورت گرفت. با استفاده از روش آزمون مجدد، آلفا کرونباخ 783% برآورد گردید و به منظور برازش الگوی استخراج شده، از روش دیمتل استفاده گردید. جامعه آماری در این مرحله کارکنان حوزه منابع سازمان تأمین اجتماعی بودند که با استفاده از جدول مورگان 364 نفر تعیین و نمونه به شیوه تصادفی ساده انتخاب شد. یافتهها حاکی از آن بود که الگوی برنامهریزی آموزشی کارکنان سازمان با 7 مشکل اصلی مواجه است که نارسایی و ناکارآمدی نطام برنامهریزی آموزشی، فقدان نظام ارزشیابی، نگاه کوتاهمدت به برنامههای آموزشی کارکنان سازمان جزو مهمترین مشکلات و نارساییهای سازمان بودند. نتایج نحقیق نشان میدهد که مولفههای استخراجی مدل تحقیق، مورد تائید جامعه قرار دارند. سازمان میتواند از طریق شناسایی نارساییها، عوامل موثر بر آن و راهکارهای ارائه شده در این پژوهش، برنامهریزی لازم را جهت کاهش نارساییهای الگوی برنامهریزی آموزشی کارکنان انجام دهد.
_||_