سنجش مطلوبیت پیاده راه سازی و باز آفرینی بافت تاریخی شهر سمنان از منظرگردشگری پایدار
الموضوعات :رحیمه جوادیان 1 , زینب کرکه آبادی 2 , محمد رضا زندمقدم 3
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2 - دانشیار گروه جغرافیا ، واحد سمنان ؛ دانشگاه آزاد اسلامی،سمنان، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد سمنان ، دانشگاه آزاد اسلامی ،
الکلمات المفتاحية: گردشگری, توسعه پایدار, بافت تاریخی, پیاده راه, شهرسمنان,
ملخص المقالة :
در طول دهههای گذشته، به واسطه اتکا بیش ازحد شهرسازی مدرن به نیازهای حرکت سواره و غفلت از ساماندهی فضاهای پیاده، فرآیند روبه زوال مراکز شهرها شدت گرفته است، امری که برخلاف توسعه پایداری شهر است. ازنظر گرایش به توسعه پایدار شهری باعث شده که شهرسازان تئوری نوشهرگرایی را برای نجات مراکز شهری مطرح کنند و مسئولان امور شهری طرح هایی را در راستای توجه به پیاده مداری که خود به نوعی از بطن نوشهرگرایی برمیخیزد را در دستور کار خود قرار دهند. در این مقاله شاخصهای مختلف پیادهراه شامل شاخصهای پیادهمداری، شاخصهای توسعه پایدار و شاخص گردشگری براساس پرسشنامهها تدوین شده و با روشهای آزمون فرضیه برابری میانگین یک جامعه t-test ، ضریب همبستگی پیرسون و سپس رتبه بندی شاخصها براساس وزن آنتروپی و در نهایت با روش TOPSIS. تحلیل داده ها انجام گردیده است وجهت انجام سنجش میزان پیادهمداری از مدل HQE2R استفاده شده است و به منظور تحلیل ظرقیت پیادهرو، سطح سرویس و خدمات پیادهروها از دستورالعمل 2016 HCM استفاده شده است. همچنین به منظور دسترسی وساختار حرکتی و بررسی مولفههای راهبردی در خیابان امام از طریق نرم افزار Arc-GIS تحلیل و نقشههای خیابان امام طراحی گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده ومدلهای استفاده شده در پژوهش حاکی ازآن است شاخصها در فرآیند بازآفرینی پیادهراه در شهر سمنان به درستی تعریف گردیده و میتواند موثر واقع شود. ولی سطح سرویس در این محدوده پایین است. و برای داشتن توسعه پایدار، محور پیاده در این خیابان اهمیت پیدا میکند و سطح سرویسهای بالاتری را میطلبد که با پیاده راه سازی خیابان امام این سطح سرویس به دست خواهد آمد..
_||_