کارآیی تثبیت کننده‌‌های قارچ flavus Talaromyces در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه چغندرقند
الموضوعات :شیده مهربان‌بوشهری 1 , لاله نراقی 2 , محمد ترابی 3
1 - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین - پیشوا، دانشکده کشاورزی، گروه بیماری‌شناسی گیاهی، ورامین، ایران
2 - استادیار، موئسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، بخش تحقیقات بیماری‌های گیاهان، تهران، ایران
3 - گروه بیماری‌شناسی گیاهی،دانشگاه آزاد اسلامی، واحـد ورامیـن- پیشوا، دانشکـده کشاورزی، ورامین، ایران
الکلمات المفتاحية: کنترل بیولوژیک, کربوکسی متیل سلولز, دی سیکلوسرین, سولفات منیزیم, مرگ گیاهچه چغندرقند,
ملخص المقالة :
در این تحقیـق، ابتـدا فرمولاسیـون های برتر برای T. flavusباتوجـه به میزان اسپـور های فعال قارچ مذکور در شرایط آزمایشـگاه تعییـن و سپس کارآیی آن ها در کنتـرل بیمـاری مرگ گیاهچـه چغنـدرقنـد ناشـی از قـارچ های solaniRhizoctoniaو proliferatum Fusarium در شرایط گلخانه بررسی شد. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با تیمار اصلی روش های مصرف فرمولاسیون ها در سه سطح (افزودن به خاک، آغشته سازی بذر و ترکیب دو فرم با هم) و تیمار فرعی فرمولاسیون های مختلف در هشت سطح (هر شش فرمولاسیون برتر منتـج از نتایج آزمایشـگاهی شامل TF-Su-K-1- دی سیکلو سرین، TF-Su-K-2- دی سیکلو سرین، TF-Su-K-3- دی سیکلو سرین، TF-Su-K-3- سولفات منیزیم، TF-Su-K-2- کربوکسی متیل سلولز و TF-Su-K-3- نیترات سدیم، شاهد سالم و شاهد آلوده) در چهار تکرار انجام شد. نتایج آزمایش گلخانه ای نشان داد که در آزمایش های تأثیر تیمار اصلی و فرعی به صورت جداگانه، فرمولاسیون تثبیت کننده دی سیکلوسرین و جدایه TF-Su-K-3 بیش ترین کارآیی را در کنترل بیولوژیک بیماری مرگ گیاهچه داشتند. نتایج آزمایش اثر متقابل روش مصرف و زادمایه نشان داد که فرمولاسیون تثبیت کننده دی سیکلوسرین و جدایه TF-Su-K-2 با نحوه مصرف به صورت افزودن به خاک و یا افزودن به خاک توأم با آغشته سازی بذر کم ترین میزان وقوع بیماری را موجب گردید.
_||_
