مفهومِ دوگانه‌یِ ترکیبِ اصطلاحیِ«از بُنِ دندان»
الموضوعات :
1 - استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه رازی کرمانشاه
الکلمات المفتاحية: derivation, اضداد, Combination, ترکیب‌سازی, اشتقاق, Opposites, از بن دندان, ترکیب کنایی, قیدواره, متون نظم کهن, متون نثر کهن, Az bone dandān, Adverbial, Old Poetry, Old Prose,
ملخص المقالة :
در همه‌ی فرهنگ‌های فارسی اعمّ از فرهنگ‌های عمومی و یا فرهنگ لغات و تعبیرات خاصّ یک اثر یا واژگان و اصطلاحات یک شاعر و نویسنده، و حتّی در شرح‌هایی که بر برخی از متون کهن نظم و نثر نوشته شده، ترکیب کنایی از بن دندان را به معنی از صمیم دل، از دل و جان، و از روی میل و رغبت پنداشته‌اند؛ یعنی در حقیقت تنها به یک وجه از معنای آن توجّه کرده‌اند. از آن‌جا که این مفهوم با توجّه به بافت جمله و انسجام معنایی در برخی بیت‌ها و عبارت‌های شرح شده، درست به نظر نمی‌رسید، به بررسی و استخراج نمونه‌هایی مختلف از متون نظم و نثر کهن پرداخته شد. نتیجه‌ی حاصل‌شده از این پژوهش تبیین می‌کند که باید ترکیب کنایی مزبور را در عداد اضداد زبان فارسی به شمار آورد؛ زیرا در شاهد مثال‌ها و نمونه‌های گردآوری شده ـ بر خلاف معنای غالب و رایج این ترکیب ـ با مفهومی متضاد مواجه می‌شویم که از دید فرهنگ نویسان و شارحان متون پنهان مانده است. در این کاربرد معنایی دوگانه، ترکیب کنایی از بن دندان به مفهوم انجام کاری از روی اضطرار و ناچاری یا از سر طوع و تسلیم به کار رفته است. این ترکیب از دیدگاه دستوری و نقشی می‌تواند در حُکم قیدواره یا متمّم قیدی و گروه حرف اضافه‌ای به شمار آید.
_||_
