مقایسه تحلیلی رویکرد حاکم بر ترجمۀ قران ابوالفتوح رازی و گرمارودی با تفسیر عرفانی کشف‌الاسرار
الموضوعات : عرفان اسلامی
سهراب جینور
1
,
محمدحسن معصومی
2
,
نادعلی عاشوری‌تلوکی
3
1 - گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد،ایران.
2 - استادیار گروه الهیات،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.(نویسنده مسئول)؛ گروه زبان و ادبیات عرب، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،قم، ایران dr.mh.masoumi@gmail.com
3 - استادیار گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.
الکلمات المفتاحية: کشف‌الاسرار, روض‌الجنان, تفسیر عرفانی, ترجمۀ قرآن, mystical interpretation, ترجمۀ گرمارودی, Translation of the Qur'an, Translation of Garmaroodi, Discovery of Mysteries, Rawd al-Jannan,
ملخص المقالة :
قرآن کریم به عنوان کتاب آسمانی همواره مورد توجه اندیشمندان مسلمان بوده و هر یک از آنان تلاش کردند تا برداشت و تفسیر خود را به سبک خاصی به جامعه علمی خودشان ارائه دهند. ابوالفتوح رازی، رشیدالدین میبدی و موسوی گرمارودی از جمله کسانی هستند که در عرصه تفسیر و ترجمۀ قران گام‌های بزرگی برداشته‌اند. ابوالفتوح رازی یکی از برجسته‌ترین واعظان منطقۀ ری در قرن ششم هجری است. این سمت موجب گردیده است تفسیر او سبک واعظانه داشته باشد. از اقتضائات چنین سبکی توجه ویژه به روایات تفسیری است. رشیدالدین میبدی در کشف‌الاسرار آیات قرآن را در سه نوبت تفسیر می‌کند و در ضمن آن از قرائت، شأن نزول، اخبار و احادیث و غیره به تفصیل سخن می‌گوید و در نوبت ثالثه آیات را به مذاق صوفیان و عارفان توجیه و تأویل می‌کند. در این پژوهش که به شیوۀ توصیفی تحلیلی است، کوشش شده با مقایسۀ تفسیر کشف‌الاسرار و تفسیر روض الجنان ابوالفتوح رازی ـ که هر دو در قرن ششم نوشته شده است ـ تفسیر و ترجمۀ جدید موسوی گرما رودی و نیز تأثیر دیدگاه‌های عرفانی میبدی بر تفاسیر دیگر نـشان داده شود.
_||_
