معرفی و بررسی محتوایی رسالۀ اساس‌المعرفه اثر کمال‌الدین صدیقی
الموضوعات : عرفان اسلامی
مهران محبی
1
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات فارسی، واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.)
مریم محمودی
2
(دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.نویسنده مسئول:
m.mahmoodi75@yahoo.com)
پریسا داوری
3
(استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد دهاقان،دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.)
حسین آقاحسینی
4
(استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان،ایران.)
الکلمات المفتاحية: عرفان, mysticism, تصحیح, manuscript, نسخۀ خطی, correction, سدۀ دهم هجری, اساس‌المعرفه, کمال‌الدین صدیقی, 10th century AH, Asās al-Marefat, Kamāl al-Din Siddighi,
ملخص المقالة :
نسخ خطی باقیمانده از گذشتگان جزء مهمی از فرهنگ و تمدن محسوب می شود که لزوم توجه به آن به عنوان یکی از گنجینه های میراث فرهنگی، بسیار با اهمیت است. رسالۀ اساس المعرفه، از آثار نفیس سدۀ دهم هجری است که تاکنون تصحیح و چاپ نشده است. از این اثر تنها یک دست نوشته باقی مانده است که با شمارۀ 2001-101/11 در کتابخانۀ آیت الله گلپایگانی قم نگهداری می شود و اساس پژوهش حاضر قرارگرفت. متأسفانه رسالۀ اساس المعرفه تاکنون ناشناخته مانده است لذا با توجه به اهمیت رساله، نگارندگان در این پژوهش می کوشند ضمن معرفی رسالۀ اساس المعرفه کمال الدین صدیقی، به بررسی محتوا، عناصر و مؤلفه های سبکی آن نیز بپردازند. بررسی این اثر نشان می دهد که کمال الدین صدیقی، عارفی برجسته و از شاگردان معنوی جامی و نیز از پیروان محیی الدین بن عربی است و ردّپای عرفان ابن عربی به وضوح در این رساله مشهود است. کمال الدین صدیقی همچنین نویسنده ای تواناست و به ساخت و بافت کلام اهمیّت زیادی داده است. صورخیال، لغات و مضامین عربی، کنایات، استعارات، مرادفات، تکلّفات و تصنعات که در دیگر آثار و متون این دوره دیده می شود، در این اثر نیز به وضوح مشهود است.
_||_
