بررسی تجلی در دیوان شمس
الموضوعات : عرفان اسلامی
عظیم حمزئیان
1
,
طناز رشیدی‌نسب
2
1 - دانشیار گروه ادیان و عرفان، دانشگاه سمنان، ایران. نویسنده مسئول: ahamzeian@semnan.ac.ir
2 - فارغ‌التحصیل دکتری عرفان و تصوف، دانشگاه سمنان، ایران.
الکلمات المفتاحية: انسان کامل, مولوی, Molavi, دیوان شمس, perfect man, Divan-e Shams, عرفان نظری, Theoretical mysticism, تجلی اسماء و صفات, Tajalli of Divine name and Attributes,
ملخص المقالة :
تجلی حق در جهان هستی، یکی از مسائل مهم عرفان اسلامی محسوب می شود. بنا به اعتقاد عرفا، عالَم مظهر اسماء و صفات حق است و مهمترین این ظهورات، انسان کامل است که عالی ترین تجلی حق، در عالم است. مولوی از عرفای بزرگی محسوب می شود که از تجلی و ظهور حق سخن گفته اند. او بهترین ظهور حق را شمس تبریزی دانسته و از این رو در این اثر، از او بسیار سخن گفته است. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، در غزلیات شمس، به بررسی اندیشه های مولوی، دربارة ماهیت تجلی و ظهور اسماء و صفات حق پرداخته است، تا نشان دهد که درواقع، او با نگرش عرفانی خود، دربارة ظهور اسماء و صفات حق، با توجه به احادیث قرب نوافل و فرائض، در نهایتِ توحید، به ستایش عالی ترین تجلی حق، پرداخته است.
_||_
