بازتاب معاد در شعر عرفانی عطار
الموضوعات : عرفان اسلامی
عنایت الله شریف پور
1
(دانشیار دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران e.sharifpour@uk.ac.ir.)
احمد امیری خراسانی
2
(استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان،ایران. amiri@uk.ac.ir)
اسماعیل حسن زاده
3
(دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران. نویسنده مسئول:
Ehassanzadeh30@yahoo.com)
الکلمات المفتاحية: معاد, قیامت, عطار, Attar, Resurrection, شعر عرفانی, Mystical Poem, Judgement Day,
ملخص المقالة :
معاد و زندگی پس از مرگ، همیشه رمزآلود و ناشناخته بوده و همین ناشناختگی، باعث ترس بیشتر از مرگ شده است، لذا برای روشن شدن جریان معاد و قیامت به عنوان یکی از مهم‌ترین بن‌مایه‌های شعر فارسی، ضروری است که علاوه بر کتب دینی به شناخت تفکر و اندیشۀ عارفان نیز پی ببریم. عطّار نیشابوری شاعر و عارف توانای ایرانی، تأمّلاتی بسیار عمیق دربارۀ معاد داشته که به شکل گسترده ای در اشعار وی جلوه نموده است. پژوهشگر در این مقاله، پس از ارائۀ مقدّماتی در زمینۀ عرفان به عنوان راهی برای کشف حقایق به جایگاه و معانی معاد در فرهنگ ها و واژه نامه های فارسی و عربی اشاره نموده و سپس به بازتاب معاد در شعر عطّار به عنوان یکی از چهره های برجستۀ عرفانی پرداخته‌است و ضمن معرفی دیدگاه وی دربارۀ معاد و قیامت به عوامل کامیابی یا ناکامی در آخرت پرداخته و مشخص نموده که قرآن کریم سرچشمۀ افکار دینی و مذهبی عطّار بوده است.
_||_
