تأثیر یک دوره فعالیت هوازی منتخب بر میزان اختلالات خلقی دانش‌آموزان 15 تا 18 ساله
الموضوعات :قاسم رحیمی 1 , محمد کارگر 2 , اصغر آقایی 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: شیدایی, تمرینات هوازی, افسردگی, اختلالات خلقی,
ملخص المقالة :
هدف کلی این پژوهش تعیین تأثیر یک دوره فعالیت هوازی بر میزان اختلالات خلقی (افسردگی و شیدایی) دانش‌آموزان 15 تا 18 ساله است. منظور از اختلالات خلقی در این پژوهش تغییر خلق نسبتاً ثابت و دایمی همراه با تغییرات مشخص در تفکر، رفتار و نگرش است که انواع آن افسردگی، نیمه‌شیدایی و شیدایی است. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی و به‌صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان شیراز در سال تحصیلی84 ـ 83 بوده است. حجم جامعه براساس اعلام اداره کل آموزش و پرورش شیراز در زمان پژوهش 27943 نفر بوده است. به‌صورت تصادفی خوشه‌ای 414 نفر از جامعه اصلی انتخاب و پرسشنامه اختلالات خلقی بین آنها توزیع و پس از تکمیل جمع‌آوری شد. 72 نفر از نمونه‌های مورد پژوهش علایم افسردگی یا شیدایی داشتند که به‌صورت تصادفی ساده از بین آنها 40 نفر انتخاب و براساس نتایج آزمون مقدماتی در 4 گروه همتاسازی شدند. گروه آزمایش افسردگی، گروه گواه افسردگی، گروه آزمایش شیدایی و گروه گواه شیدایی. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه‌سوتا موسوم به (فرم کوتاه) بوده است. این پرسشنامه 71 سؤال شامل 8 مقیاس بالینی و 3 مقیاس روایی دارد. روایی و پایایی این پرسشنامه مورد تأیید قرار گرفته است. پس از آزمون مقدماتی، گروههای آزمایش 8 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه در فعالیتهای منتخب هوازی با شدت 55 تا 65 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی شرکت کردند. پس از اتمام دوره آزمایش از هر 4 گروه آزمون نهایی مجدد به عمل آمد و با استفاده از تحلیل کوواریانس نتایج زیر حاصل شد: بین میانگین نمرات افسردگی پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمایش تفاوت معنادار مشاهده گردید. به‌عبارت دیگر تمرینات هوازی منتخب به‌طور معناداری در کاهش افسردگی مؤثر بوده است (001/0P < ). همچنین بین میانگین نمرات شیدایی پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری مشاهده گردید. به‌عبارت دیگر فعالیتهای هوازی منتخب به‌طور معناداری در کاهش شیدایی مؤثر بوده است (001/0 P < )
