تأثیر درمان شناختی گروهی بر نشانه‌های بیخوابی در زنان مبتلا به بیخوابی مزمن

الموضوعات :

نعیمه امین نیا ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان)
اصغر آقایی ² (دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان)
حسین مولوی ³ (دانشگاه اصفهان)
محمد رضا نجفی ⁴ (دانشگاه علوم پزشکی اصفهان)

تاريخ الإرسال : 27 الثلاثاء , محرم, 1439 تاريخ التأكيد : 27 الثلاثاء , محرم, 1439 تاريخ الإصدار : 27 الثلاثاء , محرم, 1439

الکلمات المفتاحية: بیخوابی مزمن, ‌ درمان گروهی, درمان ‌شناختی,

ملخص المقالة :

    Knowledge & Research in Applied Psychology   Summer 2011 - Vol 12. No 2 (Continuous No. 44) این پژوهش با هدف تعیین تأثیر درمان ‌‌شناختی گروهی بر نشانه‌های بیخوابی مزمن در زنان مبتلا به بیخوابی مزمن اجرا شد. پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی (اندازه‌گیری تکرار شده) و جامعۀ آماری آن زنان مراجعه‌کننده به مطب‌های متخصصان مغز و اعصاب بودند که از بین آنها، 18 نفر، به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (درمان‌شناختی گروهی) و گواه (درمان‌دارویی) قرار گرفتند. همۀ شرکت‌کنندگان داروی خواب‌آور (بنزودیازپین‌ها) مصرف می‌کردند. ابزار سنجش پرسشنامۀ محقق‌ساختۀ نشانه‌های بیخوابی مزمن بود. داده‌ها از طریق تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد درمان‌شناختی گروهی بر کاهش نشانه‌های بیخوابی مزمن به‌طور معناداری مؤثر است (01/0 P < ).