تمثیل و ارسال المثل در دیوان جهان ملک خاتون
الموضوعات :راویه کردافشاری 1 , احمد خاتمی 2
1 - دانشجوی دورة دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی- ایران
الکلمات المفتاحية: تمثیل, شعر فارسی, Allegory, ارسال المثل, Persian Poem, جهان ملک خاتون, Jahan Malek Khatoon, Cnomic verse,
ملخص المقالة :
تمثیل از مادة مثل تشبیه کردن چیزی را به چیزی گویند. در تمثیل، شاعران با آوردن مثالی گسترده تر به وضوحِ سخن و گفتة خود می افزایند. اما در ارسال المثل گوینده به سخنی مشهور و آوردن آن در کلام بسنده می کند؛ ضرب المثل یا مثل، چاشنی اصلی ارسال المثل است. اما در تمثیل چنین نیست. باید گفت در اقسام سه گانة تمثیل اعم از تشبیه تمثیل، استعارة تمثیلیه و داستان تمثیلی، نوع تمثیل های جهان ملک خاتون شاعر سدة هشتم هجری ارسال المثل است و به استعارة تمثیلیه، نزدیکی و قرابت بسیاری دارد. ارسال المثل های جهان ملک ادامة همان ارسال المثل های سنّتی و مرسوم ادب کلاسیک فارسی است.
_||_