جنبه‌های تأویلی وتمثیلی داستانِ روز شنبه درگنبدِ سیاه(از هفت پیکر نظامی)
الموضوعات : Research Allegory in Persian Language and Literature
1 - استادیار زبان و ادبیات فارسی
دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد خرم‌آباد
الکلمات المفتاحية: تمثیل, سیر و سلوک, هفت پیکر, روز شنبه, گنبد سیاه, seven figures, Saturday, the black firmament, figurative, Paradise, the fallof ADAM,
ملخص المقالة :
هفت پیکر(هفت گنبد)، که چهارمین منظومه از پنج گنجِ حکیم نظامی است، حاوی داستانک‌های رمزی و به ظاهر مجزایی است که مهم‌ترین ویژگی و عنصر این داستان‌ها جنبه‌ی پندآموزی آن ها و تحول تدریجی خصوصیاتِ قهرمان اصلی داستان(بهرام گور) است. در این منظومه ی بدیع، دو جریان موضوعی به یکدیگر پیوند خورده اند، یکی زندگی بهرامکه براساس ترتیب زمانِ حوادث آن است و دیگر داستان‌هایی که دربرابر قهرمانِ منظومه، ناپایداری و بی اعتباری این جهان را آشکار می‌سازند وخواننده را وا می دارند تا درباره‌ی معنای زندگی و نقش خود، در آن بیندیشد. در حقیقت این داستان ها بهانه‌ای است تا نظامی، به بیان حقایقی حکمت آمیز از شیوه‌ی درست زندگی بپردازد. داستانِ روز شنبه، یکی از این داستان‌های حکمت آمیز است که می‌تواند تمثیلی از سلوکِ عارفانه و ماجرای عبرت‌آمیز هبوط آدم از بهشت باشد.
