تاثیر سطوح مختلف پروتین و پروبیوتیک بر عملکرد، وزن اندام های داخلی و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی

الموضوعات :

علیرضا صفامهر ¹ (گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه)
حامد علی اصغرزاده ² (گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه)

تاريخ الإرسال : 15 الإثنين , ربيع الأول, 1431 تاريخ التأكيد : 24 الثلاثاء , رجب, 1431 تاريخ الإصدار : 17 الأحد , ربيع الأول, 1432

الکلمات المفتاحية:

ملخص المقالة :

این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک در جیره‌‌های‌ غذایی جوجه‌‌های‌ گوشتی تحت تنش گرمائی به روش فاکتوریل 3×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار برای هر تیمار (360 قطعه جوجه‌گوشتی سویه راس-308) به مدت 42 روز بر عملکرد و وزن اندام‌های داخلی و فراسنجه‌های بیوشیمیائی خون انجام گردید. برای این منظور شش جیره بر اساس احتیاجات گزارش شده توسط راهنمای پرورش سویه تهیه شد که حاوی دو سطح پروتئین 95% و 100% توصیه راهنمای پرورش سویه راس و سه سطح پروبیوتیک (0،20 و400 ppm حاوی 109×2 واحد باکتری) بودند. نتایج نشان داد که کاهش 5% پروتئین خام جیره اختلاف معنی‌داری در افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک ایجاد نکرد. سطوح مختلف پروبیوتیک میزان افزایش وزن را در دوره آغازین، رشد و کل دوره به طور معنی‌داری بهبود داد (05/0P<). تغذیه‌ی جوجه‌های گوشتی با سطوح مختلف پروبیوتیک ضریب تبدیل غذائی را در دوره رشد، پایانی و کل دوره کاهش داد (05/0P<). اثر سطوح مختلف پروبیوتیک در هیچ یک از دوره‌ها بر خوراک مصرفی معنی‌دار نبود. سطوح مختلف پروتئین و پروبیوتیک تاثیری بر صفات لاشه (بازده لاشه، درصد سینه، ران، چربی محوطه بطنی، وزن نسبی سنگدان، طحال، قلب، کبد و لوزالمعده) نداشت. فراسنجه‌های بیوشیمیائی خون (پروتئین تام، آلبومین، گلوبولین، کلسترول، تری‌گلیسرید، گلوکز، لیپوپروتئین‌های با دانسیته بالا (HDL) و پائین (LDL) و خیلی پائین (VLDL)) تحت تاثیر سطوح پروتئین و پروبیوتیک قرار نگرفت. ولی سطوح پروتئین تام سرم در جیره حاوی 200 ppm پروبیوتیک در 42 روزگی افزایش یافت (05/0P<). نتایج پیشنهاد می‌‌کند که می‌توان پروبیوتیک را در سطوح پائین‌تر پروتئین پیشنهادی سویه راس مورد استفاده قرار داد.