تعیین میدانی میزان آلاینده های هوا و شاخص PSI در توقفگاه های اتوبوس های درون شهری تهران

الموضوعات :

نبی اله منصوری ¹ , امیر جمشیدی قاسم آبادی ²

1 - استادیار دانشکده محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات تهران.
2 - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست ـ گرایش آلودگی هوا، دانشکده محیط زیست و انرژی، واحد علوم و تحقیقات تهران.

تاريخ الإرسال : 01 السبت , جمادى الثانية, 1431 تاريخ التأكيد : 06 الأربعاء , ربيع الأول, 1432 تاريخ الإصدار : 27 الخميس , محرم, 1433

الکلمات المفتاحية: آلودگی هوا, محیط زیست, آلاینده های گازی و ذرات معلق ه, PSI, اتوبوس های درون شهری, توقفگاه,

ملخص المقالة :

اثر زیان آور آلودگی هوا بر سلامت انسان بر هیچ کس پوشیده نیست. بی‌تردید یکی از مهم‌ترین مباحث در محیط‌زیست، آلودگی هوا می‌باشد که از عوامل مهم و اساسی در حیات موجودات زنده اعم از انسان، حیوان و نبات است و بدون آن لحظه‌ای زندگی ممکن نیست؛ لذا استفاده از شبکه حمل و نقل شهری خصوصاً اتوبوس از جمله راهکارهای مدیریتی کاهش آلودگی کلانشهر تهران بوده و توقفگاه های اتوبوس های درون شهری از جمله مکان هایی است که از نقطه نظر سنجش تولید آلاینده های اصلی هوا حایز اهمیت می باشد. این پژوهش از نوع توصیفی مقطعی بوده و هدف آن تعیین میزان آلاینده های گازی و ذرات معلق (PM10) در هوای آزاد توقفگاه های اتوبوس های درون شهری در مناطقی از شرق، غرب و جنوب تهران می باشد، تا با تعیین میزان این آلاینده ها و شاخص استاندارد آلودگی(PSI)، وضعیت کیفی هوای آزاد این مناطق مورد ارزیابی قرار گیرد. با استفاده از آنالایزرهای دیجیتال سنجش آلاینده های گازی (SAAF22M،SAAC32M ، SACO12M، SAO3 42M)و دستگاه نمونه‌گیری PM10(Low Sampler Model:BGIPQ100)، نمونه گیری های لازم از تابستان 88 تا بهار 89 صورت پذیرفت.جهت نمونه گیری ذرات معلق در یک دورة 24 ساعته، 6 ایستگاه و به منظور نمونه گیری آلاینده های گازی هوا در هر دورة 8 ساعته (4 نمونه از هر ایستگاه در ساعات 4،5،9و11)، مجموعاً 6 نمونه جهت ذرات معلق و 144 نمونه نیز جهت گازها در هر فصل و نهایتاً 24 نمونه جهت ذرات معلق و 576 نمونه جهت گازها در یکسال اخذ شده است. نتیجه تحقیق نشان می دهد از نقطه نظر میزان تولید آلاینده های گازی در سایت مناطق انتخابی، میزان آلودگی در هیچ یک از سایت ها فراتر از حد استانداردهای مصوب مشاهده نگردید. در مورد ذرات معلق (PM10)نیز میزان آلودگی در تابستان و پائیز 88 در جنوب تهران به میزانµg/Nm3 9/152 و µg/Nm31/163، فراتر از حد استاندارد بوده است. با استفاده از نتایج این تحقیق می توان در تدبیر راهکارهای مدیریتی مناسب در جهت کنترل و کاهش آلاینده ها با هدف بهبود سیستم بهره گرفت.

المصادر:

1. منوشان، حسام، (1387)، « امکان سنجی اعمال استاندارد ذرات معلق ریز(PM_2.5)  در استاندارد هوای آزاد ایران»، پایان نامة کارشناسی ارشد در رشتة مهندسی محیط زیست ـ گرایش آلودگی هوا، دانشکدة محیط زیست و انرژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.


2. http://www.who.com (14-16 November 2000)


3. http://www.epa.gov/ttn/oarpg


4. WHO, (2000),``Guideline for Air quality`` WHO (see information on, http://who.int/peh). PP 1 to 23 -41 to 46 to 67 to 103.


5. http://www.epa.gov/airs


6. http://www.sciensedirect.com


7. شرکت بهینه سازی مصرف سوخت کشور، اطلاعات جامع حمل و نقل و سوخت، (1386).


8. http://www.tehran.ir/Bus


9. بهرامی، عبدالرحمان، (1387)، ((روشهای نمونه برداری و تجزیة آلاینده های هوا (جلد اول) ))، انتشارات فن آوران، صفحات 4 و 5.

http://www.aqcc.org/P-clean-air.htm