اندازهگیری الکتروشیمیایی بیس فنول آ با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاحشده با آدنین و نانولولههای کربنی
الموضوعات : Environmental Toxicologyهدی ازوجی 1 , مصطفی رحیم نژاد 2 , مریم اصغری 3 , فرید طالب نیا 4
1 - کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات سوختهای زیستی و انرژیهای تجدیدپذیر، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
2 - دانشیار، مرکز تحقیقات سوختهای زیستی و انرژیهای تجدیدپذیر ، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی ، بابل، ایران (مسوول مکاتبات)
3 - گروه شیمی تجزیه، دانشکده شیمی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
4 - استادیار، گروه بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
الکلمات المفتاحية: بیس فنول آ, نانولولههای کربنی, حسگر الکتروشیمیایی, آدنین,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: بیس فنول آ، به عنوان جزء اصلی پلی کربنات ها و رزین های اپوکسی به طور گسترده ای در صنعت پلاستیک مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیب، یک مختل کننده ی شناخته شده ی غدد درون ریز است که می تواند در عملکرد هورمونی طبیعی انسان ها و سایر جانداران مداخله کند و در نتیجه تهدید بالقوه ای برای سلامت انسان ها و محیط زیست به شمار می آید. پلی کربنات ها و رزین های اپوکسی حاوی بیس فنول آ به طور معمول برای تولید شیشه های شیر کودکان، ظروف نگه دارنده ی مواد غذایی و بطری های نوشیدنی ها مورد استفاده قرار می گیرند؛ به این ترتیب بیس فنول آ امکان ورود به غذا و محیط زیست را پیدا می کند؛ بنابراین، یافتن یک روش آنالیتیکی ساده و با حساسیت بالا برای اندازه گیری میزان بیس فنول آ اهمیت بسزایی دارد. روش بررسی: در این پژوهش، یک حس گر الکتروشیمیایی بر پایه ی الکترود خمیر کربن اصلاح شده با آدنین و نانولوله های کربنی (Adenine/CNT/CPE) برای اندازه گیری بیس فنول آ ارایه شد. یافتهها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که الکترود اصلاح شده ی به کار رفته در این پژوهش، فعالیت کاتالیتیکی قوی نسبت به اکسایش بیس فنول آ داشته است؛ همچنین استفاده از آدنین و نانولوله های کربنی در پیکره ی الکترود خمیر کربن، سبب کاهش مقاومت در برابر انتقال الکترون و افزایش چشم گیر نرخ انتقال الکترون گشته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج، نوع اصلاح کننده ی مورد استفاده تأثیر بسزایی در میزان حساسیت و گزینش پذیری سنجش بیس فنول آ دارد؛ بنابراین یافتن عناصر سنجش با پایداری بالا، فعالیت کاتالیتیکی مطلوب و رسانایی مناسب، می تواند فرآیند اندازه گیری این ترکیب را بهبود بخشد.
