اثر پرتو فرابنفش و تنگستن بر میزان آفلاتوکسین B1 در آرد برنج

الموضوعات :

محسن بازگیر ¹ , حسین محمدی منش ² , سید رضا فانی ³

1 - استادیار گروه شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، مجتمع علوم، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2 - استادیار گروه شیمی فیزیک، دانشکده شیمی، مجتمع علوم، دانشگاه یزد، یزد، ایران
3 - استادیار بخش تحقیقات گیاه‌پزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران

تاريخ الإرسال : 05 الجمعة , صفر, 1441 تاريخ التأكيد : 05 الجمعة , صفر, 1441 تاريخ الإصدار : 24 الإثنين , محرم, 1441

الکلمات المفتاحية: آفلاتوکسین, آرد برنج, پرتو فرابنفش, تنگستن,

ملخص المقالة :

مقدمه:‌ آفلاتوکسین‌ها متابولیت‌های ثانویه‌ای هستند که توسط برخی گونه‌های قارچ آسپرژیلوس در محصولات کشاورزی تولید شده و به دلیل اثرات جهش‌زایی و سرطان‌زایی در مصرف‌کنندگان از نظر بهداشتی، پزشکی و اقتصادی اهمیت زیادی دارند. هدف از این تحقیق مقایسه پرتوهای فرابنفش و تنگستن در کاهش آفلاتوکسین B1 در محیط آرد برنج می‌باشد. مواد و روش‌ها: آرد برنج آلوده شده با دو غلظت 50 و ng/g 100 از آفلاتوکسین B1 تولید شده توسط قارچ Aspergillus flavus در آزمایشگاه، در 5 زمان 10، 20، 30، 40 و50 دقیقه و 2 فاصله 7 و 14 سانتیمتر از منبع نور فرابنفش با طول موج 366 نانومتر و تنگستن 100 وات مورد پرتودهی قرار گرفت. سنجش آفلاتوکسین با استفاده از روش الایزای رقابتی و در دو تکرار انجام شد. میزان آفلاتوکسین با نمونه‌های شاهد با استفاده از نرم افزار تجزیه آماری SAS نسخه 9.1 توسط آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها:نتایج نشان داد حداکثر (67 و 68%) و حداقل (14 و 18%) کاهش آفلاتوکسین B1 بعد از 50 و 10 دقیقه پرتودهی در فاصله 7 و 14 سانتیمتری به ترتیب توسط نور فرابنفش و تنگستن اتفاق می‌افتد. غلظت اولیه آفلاتوکسین B1 در نمونه‌های مورد بررسی تأثیری در میزان کاهش آفلاتوکسین بعد از پرتودهی نداشت اما کاهش فاصله تا منبع نور و افزایش زمان در معرض نور قرارگرفتن، موجب کاهش بیشتر آفلاتوکسین گردید (P≤0.01). نتیجه‌گیری: هرچه فاصله بین آرد برنج آلوده به آفلاتوکسین B1 به منبع نور فرابنفش و تنگستن کمتر باشد کاهش آفلاتوکسین در اثر پرتودهی بیشتر رخ می‌دهد. در ضمن هرچه مدت زمان در معرض پرتو قرار گرفتن بیشتر باشد کاهش آفلاتوکسین هم بیشتر می‌شود. استفاده از این پرتوها در کاهش آلودگی مواد غذایی به آفلاتوکسین می‌تواند مورد توجه قرار گیرد.

المصادر:

درگاهی، ر.، مرادی، م.، فانی، س. ر. و معصومی، ح. (1393).ارزیابی میزان آفلاتوکسین  B₁در بخش‌های مختلف میوه پسته و تأثیر مراحل فرآوری بر مقدار آن. مجله بهداشت مواد غذایی، سال چهارم، شماره 3 ، صفحات 31-21.

فانی، س. ر.، مرادی، م.، تاج‌آبادی‌پور، ع.، درگاهی، ر. و میرابوالفتحی، م. (1392). نقش زودخندانی در آلودگی میوه پسته به گونه‌های آسپرژیلوسو آفلاتوکسین در استان کرمان. مجله علوم غذایی و تغذیه، سال یازدهم، شماره 3، صفحات 105-97.

مرادی، م. حکم‌آبادی، ح و فانی، س. ر. (1394). بررسی عوامل مؤثر بر رشد قارچی و تولید آفلاتوکسین در انبارهای پسته استان کرمان. مجله علوم غذایی و تغذیه، سال دوازدهم، شماره 2، صفحات 92-83.

Amaike, S. & Keller N. P. (2011). Aspergillus Flavus. Annual Review Phytopathology, 49, 107-133.

Chun, H. S., Kim, H. J., Ok, H. E., Hwang, J. B. & Chung, D. H. (2007). Determination of aflatoxin levels in nuts and their products consumed in South Korea. Food Chemistry, 102(1), 385-391.

Diao, E., Li, X., Zhang, Z., Ma, W., Ji, N. & Dong, H. (2015). Ultraviolet irradiation detoxification of aflatoxins. Trends in Food Science & Technology, 42(1), 64-69.

Fani, S. R., Moradi, M., Probst, C., Zamanizadeh, H. R., Mirabolfathy, M., Haidukowski, M. & Logrieco, A. F. (2014). A critical evaluation of cultural methods for the identification atoxigenicAspergillus flavus isolates for aflatoxin mitigation in pistachio orchards of Iran. European Journal of Plant Pathology, 140(4), 631-642.

International Agency for Research on Cancer. (1994). IARC monographs on the evaluation of carcinogenic risks to humans (Vol. 59). International Agency for Research on Cancer.

Liu, R., Jin, Q., Tao, G., Shan, L., Huang, J., Liu, Y., Wang, X., Mao, W. & Wang, S. (2010). Photodegradation kinetics and byproducts identification of the Aflatoxin B1 in aqueous medium by ultra‐performance liquid chromatography–quadrupole time‐of‐flight mass spectrometry. Journal of Mass Spectrometry, 45(5), 553-559.

Nieto, L. M., Hodaifa, G. & Casanova, M. S. (2009). Elimination of pesticide residues from virgin olive oil by ultraviolet light: preliminary results. Journal of Hazardous Materials, 168(1), 555-559.

Nkama, I., Nobbs, J. H. & Muller, H. G. (1987). Destruction of aflatoxin B1 in rice exposed to light. Journal of Cereal Science, 5(2), 167-173.

Milićević, D. R., Škrinjar, M. & Baltić, T. (2010). Real and perceived risks for mycotoxin

 

contamination in foods and feeds: challenges for food safety control. Toxins, 2(4), 572-592.

Samarajeewa, U., Sen, A. C., Cohen, M. D. & Wei, C. I. (1990). Detoxification of aflatoxins in foods and feeds by physical and chemical methods. Journal of Food Protection, 53(6), 489-501.

Sashidhar, R. B. (1993). Fate of aflatoxin B1 during the industrial production of edible defatted peanut protein flour from raw peanuts. Food Chemistry, 48(4), 349-352.

Wang, B., Mahoney, N. E., Pan, Z., Khir, R., Wu, B., Ma, H. & Zhao, L. (2016). Effectiveness of pulsed light treatment for degradation and detoxification of aflatoxin B1 and B2 in rough rice and rice bran. Food Control, 59, 461-467.