سخن گفتن از خدا در تفکر سنایی با تکیه بر الهیات سلبی
الموضوعات :
سمانه فیضی
1
(
دانشگاه شهید بهشتی
)
حسن سعیدی
2
(
دانشگاه شهید بهشتی
)
الکلمات المفتاحية: الهیات سلبی, تنزیه و تشبیه, حیرت, سکوت, سنایی غزنویی,
ملخص المقالة :
الهیات سلبی به عنوان یکی از موضوعات محوری در رویکردهای الهیاتی، در دوره های اخیر توجه بسیاری از اندیشمندان را به خود معطوف داشته است. این مسأله در عرصة کلام و فلسفه مورد توجه است، اما با توجه به رویکردی که عارفان در بحث شناخت حق تعالی دارند، مسأله ای درخور تأمل و بررسی در حوزة عرفان نیز هست. این رویکرد بر دو عنصر اصلی، یکی عدم توانایی عقل در شناخت خداوند، و دیگری عدم امکان سخن گفتن از خدا استوار است. اگر چه این دو رکن به یکدیگر وابسته‌اند، اما هدف نوشتار حاضر که با روش تحلیلی و توصیفی به کند و کاو این موضوع می پردازد، بررسی این مسأله است که اصولاً سخن گفتن از خدا (با تکیه برالهیات سلبی) در تفکرسنایی غزنوی چه جایگاهی دارد.
