افزایش زمان ماندگاری خاویار ایرانی با استفاده از لفاف های نانو نقره برپایه دی اکسید تیتانیوم و تعیین میزان باقی ماندگی ذرات به روش تیتراسیون
الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ایسیما مرادی 1 , عباسعلی مطلبی 2 , سیدامیرعلی انوار 3 , حامد اهری 4 , حامد بهشتی هاشیرازی 5 , نور دهر رکنی 6 , نکیسا سهرابی حقدوست 7 , علیرضا مختاری 8 , سوگند وحید 9 , هدی رحمان نیا 10 , نیوشا علیمحمدی 11
1 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - عضو هیئت علمی، دانشکده علوم مهندسی و صنایع غذایی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد
5 - عضو هیئت علمی، دانشکده علوم دامپزشکی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
6 - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
7 - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
8 - گروه بهداشت و کنترل کیفی مواد غذائی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
9 - عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
10 - کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران
11 - کارشناس ارشد دانشگاه پیام نور استان تهران، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: زمان ماندگاری, خاویار ایرانی, تیتراسیون,
ملخص المقالة :
نانوپکیجینگ یکی از راهکارهای جدید بسته بندی برای افزایش کیفیت و امنیت موادغذایی است که استفاده از پوشش های بسته بندی نانو تحولی بزرگ در صادراتمحصولات فسادپذیر است. در این تحقیق تعداد 38 بسته خاویار ( 5گرمی)که به ترتیب 4 بسته در پوشش های عاری از نانو 4 بسته در پوشش های 6000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 5000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 4000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 2000ppm با پایه نانوسیلور و 4بسته در پوشش های 1000ppm با پایه نانوسیلور در دوتکرار مورد بررسی باکتریایی و قارچی قرار گرفتند.بعد از انجام آزمایشات میکروبی و بعد از تهیه گسترش و رنگ آمیزی گرم و تشخیصباکتری گرم مثبت از نظر مورفولوژی بررسی و رنگ آمیزی گرم و برای یررسی بیشترو تعیین نوع باکتری و قارچ بر روی محیط های اختصاصی برده و کشت گردیده شدکه بعد از بررسی 24 ساعت، استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلی و آسپرژیلوسفلاووس و پنی سیلیوم در نمونه های عاری از پوشش نانو مشاهده گردیده شد و لیکن در پوشش پوشش های 5000ppm و 6000 بصورت معنی داری در کاهش رشد قارچی و باکتریایی موثر بوده، در نهایت به روش تیتراسیون به بررسی میزان نقرهموجود در خاویارهای بسته بندی شده پرداخته شد که از طریق تیتراسیون با دستگاهتیترازور و اسید سولفریک غلیظ، میزان باقی ماندگی نقره معادل صفر درصد بود. استفاده از پوشش های 5000ppmو 6000 با pv کمتر از 0/05 بصورت معنی داری در کاهش رشد قارچی و باکتریایی موثر بوده، لذا با توجه به نتایج بدست آمده و عدمرهاسازی ذرات نانو به درون خاویار می توان از این فن آوری جهت افزایش زمانماندگاری این محصول ارزنده وهمچنین ارتقاء صادرات در دنیا استفاده نمود.