پایداری شالیزارهای گیلان و عوامل مؤثر بر آن (مورد: شهرستان رشت)
الموضوعات : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزیسودابه سرایی 1 , حسن افراخته 2
1 - دانشآموخته دکتری جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی تهران، ایران.
2 - استاد جغرافیا و برنامهریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: کشاورزی پایدار, شالیکاری, برنج, شهرستان رشت,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر یک تحقیق توصیفی همبستگی است و باهدف سنجش میزان پایداری در شالیزارهای استان گیلان و بررسی عوامل مؤثر در به کارگیری روش های کشاورزی پایدار انجامگرفته است. جامعه آماری شامل شالیکاران شهرستان رشت می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخته است که روایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ و آماره KMO مورد تائید قرار گرفت. با استفاده از تحلیل عاملی برای متغیرهای اصلی تحقیق، شاخص سازی شد. نتایج بیان گر این است که بین سطح سواد (505/0)، میزان درآمد حاصل از کشت برنج (283/0)، نوع نظام بهره برداری (447/0)، صرفه جویی در مصرف نهاده (378/0)، میزان دانش بومی شالیکاران (121/0r=)، میزان دانش فنی شالیکاران (289/0) و سطح دانش کشاورزی پایدار (944/0) با کشاورزی پایدار، رابطه مثبت و معنی دار در سطح 99 درصد اطمینان وجود دارد ولی بین سن شالیکاران، جنسیت، سابقه کار کشاورزی، تعداد افراد خانوار، میزان زمین شالیکاری، داشتن شغل غیر کشاورزی، شرکت در کلاس های آموزشی و ترویجی، دسترسی به تسهیلات و اعتبارات با کشاورزی پایدار رابطه معنی داری مشاهده نگردید.
ایروانی، ه.، و دربان آستانه، ع. (1383). اندازهگیری، تحلیل و تبیین پایداری واحدهای بهرهبرداری مورد: گندم کاران استان تهران. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد 35، شماره 1، صفحات 39-52.
تقدیسی، ا.، و بسحاق، م.ر. (1391). تحلیل و ارزیابی پایداری کشاورزی در مناطق روستایی و بررسی نقش کشاورزان مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان ازنا. جغرافیا (فصلنامه علمی-پژوهشی انجمن جغرافیای ایران)، دوره جدید، سال 10، شماره 33، صفحات 129-147.
چارسوقیامین، ح.، موسوی، ا.، و حسینی، ج. (1386). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش روشهای کشاورزی پایدار درکشت آبی توسط گندم کاران استان سیستان و بلوچستان در سال زراعی 84-85. یافتههای نوین کشاورزی، سال 2، شماره 1، صفحات 82-95.
چهارسوقیامین، ح.، و میردامادی، م. (1387). شناخت و تحلیل مؤلفههای تأثیرگذار بر کشاورزی پایدار در بین زنان کشاورز شهرستان بندرانزلی با تأکید بر دانش بومی برنجکاری در منطقه. فصلنامه دانش کشاورزی ایران، شماره 1، جلد 1، صفحات 61-83.
حیاتی، د. (1374). سازههای اجتماعی-اقتصادی و تولیدی زراعی مؤثر بر دانش فنی، دانش کشاورزی پایدار و پایداری نظام زراعی در بین گندم کاران استان فارس. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده ترویج دانشگاه شیراز.
سازمان جهاد کشاورزی استان گیلان. (1385). آمار وضعیت برنجکاری در استان گیلان.
عادلیساردوئی، م.، حیاتی، ب.، ظریفیان، ش.، و حسینی نسب، د. (1390). عوامل مؤثر بر پایداری عملیات کشاورزی در شهرستان جیرفت مطالعه موردی: پیاز، سیبزمینی و گوجهفرنگی. نشریه اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)، جلد 25، شماره 4، صفحات 459-468.
عمانی. ا.، و چیذری، م. (1385). تحلیل پایداری نظام زراعی گندم کاران مطالعهای در استان خوزستان. مجله علوم کشاورزی ایران، جلد 2-37، شماره 2، صفحات 266-258.
عمانی، ا. (1380). بررسی ویژگیهای اجتماعی، اقتصادی و زراعی گندم کاران مؤثر بر پذیرش کشاورزی پایدار در استان خوزستان. پایاننامه دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
کرمی، ع.، و رضایی مقدم، ک. (1377). فقر و کشاورزی پایدار واکاوی کیفی. روستا و توسعه، شماره 2، صفحات 23-31.
کلانتری، خ.، اسدی، ع.، شعبانعلی فمی، ح؛ و عربیون، ا. (1389). تحلیل مؤلفههای پایداری نظام کشت گندم در استان فارس. نشریه اقتصاد توسعه و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)، جلد 24، شماره 2، صفحات 169-1776.
کریمی، س. (1379). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش تکنولوژیهای حفاظت خاک توسط کشاورزان. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.
لال، ر. (1378). رهنمودها و روشهای ارزیابی استفاده پایدار از منابع خاک و آب در مناطق گرمسیری. ترجمه: محمدعلی حاج عباسی. مشهد: انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
مقصودی، ط. (1384). بررسی پایداری کشاورزی بین سیبزمینیکاران فریدونشهر. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تهران.
مینائی، ا.، و صبوری، م. (1389). بررسی عوامل روانشناختی مؤثر بر دیدگاه متخصصان کشاورزی استان سمنان درباره کشاورزی پایدار. فصلنامه تازههای روانشناسی صنعتی سازمانی، سال 1، شماره 3، صفحات 57-63.
نورحسینینیاکی، ع.، و اللهیاری، م. (1389). عوامل مؤثر بر پذیرش کشت توأم برنج و ماهی در استان گیلان. مجله پژوهشهای ترویج و آموزش کشاورزی، سال 3، شماره 3، پاییز 1389، صفحات 35-51.
نیکدخت، ر.، کرمی، ع.، و احمدوند، م. (1386). واکاوی مقایسهای پایداری در نظامهای دامداری سنتی. موردمطالعه دامداران شهرستان فیروزآباد. علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، سال 11، شماره 41 (ب)، صفحات 60-69.
نیکنامی، م. (1377). بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش بهکارگیری زنبور تریکوگراما در کنترل کرم ساقه خوار برنج توسط شالیکاران شهرستان آمل. پایاننامه کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران.
یزدانی، س.، و دوراندیش، آ. (1382). مقایسه بهرهوری عوامل تولید برنج در مناطق عمده، کشت. کاربرد شاخص ترنکویست – تیل. مجله علوم و صنایع کشاورزی، جلد 17، شماره 1، صفحات 3-11.
Allong, A., & Martin, R. (1995). Assessment of the adoption of sustainable agriculture: Implications for agricultural education. Journal of Agricultural Education, 36(3): 34-40.
Brower, F. (2004). Sustaining agriculture and the rural environment (governance, policy and multifunctional). UK, Edward Edgar Publishing Limited.
Comer, S., E. Ekanem, S. Muhammad, S. P. Singh., & Tegegn, F. (1999). Sustainable and Conventional Farmers: A Comparison of Socio-economic Characteristics, Attitude, and Beliefs. Journal of Sustainable Agriculture, 15: 29-45.
Nowak, P. J. (1992). Why farmers adopt production technology. Journal of Soil and Water Conservation, 47(1): 14- 17.
OECD. (2000). Sustainable Agriculture. France: Organisation For Economic Cooperation and Development.
RIRDC. (1997). Developing Indicators for Sustainable Agriculture. Http://www.rirdo.gov.au/pub/sortrcps/sr 20.htm/.
Saifi, B., & Drake, L. (2008). A co-evolutionary model for agricultural sustainability. Ecological Economics, 65: 24-34.
Saltiel, J., Bander, J., & Palchovich, S. (1994). Adoption of sustainable agricultural practices: Diffusion, farm stricture and profitability. Rural sociology, 57(2): 333-342.
Sharma, L., Chandargi, D., & Khurana, G. (2002). Farmer's characteristics and adoption of kharif technology. Indian Journal of Extension Education, 38(102): 88-89.
Souza, D., Cyphers, D., & Phipps, T. (1993). Factors effecting the sustainable agriculture practices. Agricultural and Resource Economics Review, 22(2): 159-165.
_||_