بررسی رابطه ساختار سازمانی بر توانمند سازی کارکنان معاونت توسعه مدیریت شهرداری تهران

الموضوعات : مطالعات مدیریت شهری

مهدی طیبی شیرمرد ¹ , نورالدین میرزایی ²

1 - دانشجو
2 - استاد

تاريخ الإرسال : 19 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1438 تاريخ التأكيد : 19 السبت , جمادى الثانية, 1438 تاريخ الإصدار : 26 الإثنين , شعبان, 1438

الکلمات المفتاحية: ساختار سازمانی, توانمند سازی کارکنان, معاونت توسعه مدیریت شهرداری ته,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف پژوهش: از آنجاکه ابعاد ساختار سازمانی که شامل رسمیت، تمرکز، پیچیدگی ابزار مدیریتی و قابل تغییر در دست مسئولین معاونت توسعه منابع انسانی شهرداری تهران می باشد، این پژوهش به منظور بررسی رابطه توانمندی کارکنان و ساختار سازمان در این معاونت انجام شده است. روش پژوهش: در ابتدا رابطه ساختار سازمانی بر توانمند سازی کارکنان در شهرداری تهران بر اساس مدل استاندارد ساختار سازمانی رابینز (1993) و مدل استاندارد توانمندسازی اسپریتزر (1995) و بر مبنای آن روایی و پایایی مورد بررسی قرار گرفته بر مبنای آن پرسشنامه نهایی تدوین شده، و بعد از تایید، داده‌ها گردآوری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده و سوالات پژوهش پاسخ داده شده است. یافته‌ها:1 - ساختار سازمانی صرف نظر از عدم تاثیرگذاری مولفه پیچیدگی، بر روی توانمندسازی کارکنان تاثیر مثبت دارد. 2-پیچیدگی سازمان با توانمندسازی کارکنان رابط‌ه‌ی معنی داری ندارد.3-رسمیت سازمان با توانمندسازی کارکنان دارای رابطه ‌معنی‌دار است.4-تمرکز سازمان باتوانمندسازی کارکنان دارای رابطه ‌معنی‌دار است. نتیجه گیری: 1- نتایج بدست آمده نشان داد که فرضیه اصلی پژوهش بین ساختار سازمانی موجود شرکت و توانمندسازی روانشناختی کارکنان ارتباط معنی داری وجود دارد، مورد تایید قرار گرفت.2- بین رسمیت و توانمندسازی کارکنان معاونت توسعه مدیریت تهران رابطه معنی داری وجود دارد. 3-بین تمرکز و توانمند سازی معاونت توسعه کارکنان شهرداری تهران رابطه معنی داری وجود دارد.4- نتایج بدست آمده آز آزمون فرضیه‌ها نشان داد که مولفه پیچیدگی در بین ابعاد ساختار سازمانی با توانمندسازی کارکنان دارای رابطه ‌معنی‌دار نمی باشد.

المصادر:

ابطحی، سیدحسین و عابسی(1386)، سعید، توانمندسازی کارکنان، کرج، موسسه تحقیقات و آموزش مدیریت.

ابطحی،سیدحسن(1390)،"مدیریت منابع انسانی"،چاپ هفدهم،انتشارات دانشگاه پیام نور.

بخشی­زاده، علیرضا و امینی، محمدرضا(1390)، مدیریت توانمندسازی کارکنان و سازمان، تهران، ترمه،.

پــور صــفر، علــی، و رســول حســینی. (١٣٨٧). توانمندسازی منابع انسانی، مفاهیم، نظریه کاربردها، بنیاد توانمندسازی منابع انسانی.

 رابینز، استیفن (1387)، رفتار سازمانی، ترجمة علی پارسائیان و سید محمـد اعرابـی، جلـد اول، دفتـر پژوهش‌های ­فرهنگی.

 کلانتریان، فرهاد و تیرانداز، حامد، (1391)، مدیریت و توانمندسازی منابع انسانی، ماهنامه کار و جامعه، شماره 153.

 ملکی، جمشید،(1391)، بررسی رابطه بین ساختار سازمانی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان ستادی وزارت امور اقتصادی و دارایی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده مدیریت.

نفری، ندا و غلامرضا، امیدفر،(1389)، بررسی میزان تاثیر ساختار سازمانی بر توانمندسازی کارکنان ستادی وزارت امور اقتصادی و دارایی، نشریه مدیریت و توسعه، دوره 23، شماره 1.

کویی مقدم، محمود و علی ملایی فـرد. (1388)، توانمندسازی منابع انسانی. فصلنامه عصر مدیریت، سال چهارم، شماره ١٠ و ١١.

 مزیــدآبادی فراهــانی، امیرحســین (1383)، بررســی تــأثیرات کــاربرد فــنآوری اطلاعــات بــر توانمندسازی شغلی کارکنان، پایان نامه، دانشگاه تهران.

 Quinn,R.E. and G.M. Spreitzer (1997), The road to empowerment: seven questions every leader should consider organizational dynamics, Journal of Quality Management, Vol.26, No.2.

Mishra, Bijaya & Bhaskar, A, (2010), "Empoverment: A necessary attribute of a learning organization?" Issn 2029. 4581 organization and market in emerging economies, vol. 1, No. 2(2)

Spreitzer, G. M. (1996), Social structural characteristics of psychological empowerment, Academy of Management Review , Vol.39. No.2.

 Peterson, Andrew and et all, (2006), "Measuring intrapersonal component of psychological

empowerment". Confirmatory factor analysis. American Journal of community psychology. Vol. 38.