بررسی رابطه ساختار سازمانی بر توانمند سازی کارکنان معاونت توسعه مدیریت شهرداری تهران

محورهای موضوعی : مطالعات مدیریت شهری

مهدی طیبی شیرمرد ¹ , نورالدین میرزایی ²

1 - دانشجو
2 - استاد

تاریخ دریافت : 1395/10/28 تاریخ پذیرش : 1395/12/28 تاریخ انتشار : 1396/03/01

کلید واژه: ساختار سازمانی, توانمند سازی کارکنان, معاونت توسعه مدیریت شهرداری ته,

چکیده مقاله :

مقدمه و هدف پژوهش: از آنجاکه ابعاد ساختار سازمانی که شامل رسمیت، تمرکز، پیچیدگی ابزار مدیریتی و قابل تغییر در دست مسئولین معاونت توسعه منابع انسانی شهرداری تهران می باشد، این پژوهش به منظور بررسی رابطه توانمندی کارکنان و ساختار سازمان در این معاونت انجام شده است. روش پژوهش: در ابتدا رابطه ساختار سازمانی بر توانمند سازی کارکنان در شهرداری تهران بر اساس مدل استاندارد ساختار سازمانی رابینز (1993) و مدل استاندارد توانمندسازی اسپریتزر (1995) و بر مبنای آن روایی و پایایی مورد بررسی قرار گرفته بر مبنای آن پرسشنامه نهایی تدوین شده، و بعد از تایید، داده‌ها گردآوری شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده و سوالات پژوهش پاسخ داده شده است. یافته‌ها:1 - ساختار سازمانی صرف نظر از عدم تاثیرگذاری مولفه پیچیدگی، بر روی توانمندسازی کارکنان تاثیر مثبت دارد. 2-پیچیدگی سازمان با توانمندسازی کارکنان رابط‌ه‌ی معنی داری ندارد.3-رسمیت سازمان با توانمندسازی کارکنان دارای رابطه ‌معنی‌دار است.4-تمرکز سازمان باتوانمندسازی کارکنان دارای رابطه ‌معنی‌دار است. نتیجه گیری: 1- نتایج بدست آمده نشان داد که فرضیه اصلی پژوهش بین ساختار سازمانی موجود شرکت و توانمندسازی روانشناختی کارکنان ارتباط معنی داری وجود دارد، مورد تایید قرار گرفت.2- بین رسمیت و توانمندسازی کارکنان معاونت توسعه مدیریت تهران رابطه معنی داری وجود دارد. 3-بین تمرکز و توانمند سازی معاونت توسعه کارکنان شهرداری تهران رابطه معنی داری وجود دارد.4- نتایج بدست آمده آز آزمون فرضیه‌ها نشان داد که مولفه پیچیدگی در بین ابعاد ساختار سازمانی با توانمندسازی کارکنان دارای رابطه ‌معنی‌دار نمی باشد.

چکیده انگلیسی:

Introduction and objectives of the study :  since dimensions of organizational structure which includes formalization, centralization, complexity of management tools, and changeability is in hands of officials in Human Resource Development Department of Tehran Municipality, this study has been conducted to investigate relationship between employee empowerment and organization structure in this department. Methodology  :  at first, relationship between organizational structure and employee empowerment in municipality of Tehran was considered based on Robbins` (1993) standard model of organizational structure and standard model of empowerment Spereitzer (1995) and based on investigated validity and reliability, final version of questionnaire was developed and after confirmation, data were collected, analyzed and research questions were answered. Findings : 1- regardless of lack of effect in complexity dimension, organizational structure has a positive effect on employee empowerment. 2- There is not any significant relationship between complexity and employee empowerment. 3- There is a significant relationship between formalization and employee empowerment. 4- There is a significant relationship between centralization and employee empowerment. Conclusion : 1-results showed that main hypothesis of the study, there is a significant relationship between extant organizational structure of the firm and psychological empowerment of employees, was confirmed. 2- There is a significant relationship between formalization and employee empowerment in Development Department of Tehran Municipality. 3- There is a significant relationship between centralization and employee empowerment in Development Department of Tehran Municipality. 4- Results from testing hypothesis showed that there is not any significant relationship between complexity of organizational structure dimensions and employee empowerment.  

منابع و مأخذ:

ابطحی، سیدحسین و عابسی(1386)، سعید، توانمندسازی کارکنان، کرج، موسسه تحقیقات و آموزش مدیریت.

ابطحی،سیدحسن(1390)،"مدیریت منابع انسانی"،چاپ هفدهم،انتشارات دانشگاه پیام نور.

بخشی­زاده، علیرضا و امینی، محمدرضا(1390)، مدیریت توانمندسازی کارکنان و سازمان، تهران، ترمه،.

پــور صــفر، علــی، و رســول حســینی. (١٣٨٧). توانمندسازی منابع انسانی، مفاهیم، نظریه کاربردها، بنیاد توانمندسازی منابع انسانی.

 رابینز، استیفن (1387)، رفتار سازمانی، ترجمة علی پارسائیان و سید محمـد اعرابـی، جلـد اول، دفتـر پژوهش‌های ­فرهنگی.

 کلانتریان، فرهاد و تیرانداز، حامد، (1391)، مدیریت و توانمندسازی منابع انسانی، ماهنامه کار و جامعه، شماره 153.

 ملکی، جمشید،(1391)، بررسی رابطه بین ساختار سازمانی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان ستادی وزارت امور اقتصادی و دارایی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، دانشکده مدیریت.

نفری، ندا و غلامرضا، امیدفر،(1389)، بررسی میزان تاثیر ساختار سازمانی بر توانمندسازی کارکنان ستادی وزارت امور اقتصادی و دارایی، نشریه مدیریت و توسعه، دوره 23، شماره 1.

کویی مقدم، محمود و علی ملایی فـرد. (1388)، توانمندسازی منابع انسانی. فصلنامه عصر مدیریت، سال چهارم، شماره ١٠ و ١١.

 مزیــدآبادی فراهــانی، امیرحســین (1383)، بررســی تــأثیرات کــاربرد فــنآوری اطلاعــات بــر توانمندسازی شغلی کارکنان، پایان نامه، دانشگاه تهران.

 Quinn,R.E. and G.M. Spreitzer (1997), The road to empowerment: seven questions every leader should consider organizational dynamics, Journal of Quality Management, Vol.26, No.2.

Mishra, Bijaya & Bhaskar, A, (2010), "Empoverment: A necessary attribute of a learning organization?" Issn 2029. 4581 organization and market in emerging economies, vol. 1, No. 2(2)

Spreitzer, G. M. (1996), Social structural characteristics of psychological empowerment, Academy of Management Review , Vol.39. No.2.

 Peterson, Andrew and et all, (2006), "Measuring intrapersonal component of psychological

empowerment". Confirmatory factor analysis. American Journal of community psychology. Vol. 38.