تحلیلی بر کیفیت فضاهای عمومی در شهرهای جدید (مطالعه موردی: شهر جدید عالیشهر)
الموضوعات :سروش گرمسیرینژاد 1 , احمدعلی خرم بخت 2 , مرضیه موغلی 3
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران.
2 - استادیار گروه جغرافیا، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
3 - عضو هیات علمی دانشگاه ازاد اسلامی لارستان
الکلمات المفتاحية: فضای عمومی, عالیشهر, فضای شهری, شهر جدید,
ملخص المقالة :
فضاهای عمومی شهری بهمثابهی بستری برای تولید و تبادل فعالیتهای عمومی و مدنی شهروندان یک شهر میباشند و کیفیت مناسب این فضاها شرطی لازم برای هر جامعهی شهری محسوب میشود. با توجه به اهمیت این فضاها، هدف از تحقیق حاضر ارزیابی کیفیت فضاهای عمومی شهر جدید عالیشهر میباشد. در این راستا روش تحقیق، آمیخته (ترکیبی از رویکردهای کمی-کیفی) با هدف کاربردی و ماهیت توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. جامعهی آماری تحقیق نیز شامل ساکنان شهر جدید عالیشهر بوده (حدود 30000 نفر)، که حجم نمونه بر مبنای فرمول کوکران 384 نفر بهدست آمده است. همچنین بهمنظور تحلیل دادهها از معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس با روش حداقل مربعات جزئی در نرمافزار Smart-pls استفاده شده است. بافتههای تحقیق نشان میدهد که بر مبنای مدل ساختاری و مقدار آماره تی بهدست آمده، از بین 17 متغیر مورد بررسی در راستای ارزیابی کیفیت فضاهای عمومی شهر جدید عالیشهر، تنها 8 متغیر تحقق یافتهاند و دارای ارزش تی بالاتر از 96/1 میباشند. همچنین با توجه به نتایج مستخرج میتوان گفت که برنامهریزی و طراحی فضاهای عمومی شهر جدید عالیشهر از منظر مؤلفههایی چون حیات شبانه، پاسخگویی به نیازهای مکانی-زمانی، حضور متداوم افراد، تنوع کاربریها و فعالیتها و استفاده از الگوها و رنگهای متنوع برای طراحی مبلمان و مناظر شهری (سرزندگی و جذابیت منظر شهر) دارای کاستیهای اساسی میباشد و نیازمند بازنگری در اصول برنامهریزی و طراحی این فضاها احساس میگردد.
_||_