ارزیابی و مقایسه تطبیقی کارکردهای انواع بارنامه‌های بین‌المللی دریایی

الموضوعات : Jounal of Marketing Management

سعید حسنی ¹ , کارن روحانی ² , ایرج رضایی نژاد ³

1 - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
2 - استادیار، گروه حقوق بین الملل، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
3 - استادیار، گروه حقوق بین الملل، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

تاريخ الإرسال : 14 الأحد , ربيع الثاني, 1442 تاريخ التأكيد : 21 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1442 تاريخ الإصدار : 07 الأربعاء , جمادى الثانية, 1442

الکلمات المفتاحية: قواعد بین‌المللی, بارنامه, بارنامه دریایی, فرآیند تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی,

ملخص المقالة :

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تطبیقی میان کارکردهای بارنامه کاغذی و الکترونیکی و ارزیابی مقایسه‌ای آن‌ها است. تحقیق از نوع کاربردی و به روش تصمیم‌گیری چندمعیاره انجام شده است. در گام نخست، اقدام به جستجو و گردآوری منابع گردید. سپس، دسته‌بندی و کدگذاری داده‌ها صورت گرفت. در ادامه،‌ مقایسه و ارزیابی و تجزیه و تحلیل و جمع‌بندی داده‌ها انجام شد. به منظور مقایسه گزینه‌ها از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شد. همچنین؛ برای وزن‌دهی و مقایسه زوجی متغیرها نیز ار روش دلفی (آرای خبرگان) بهره‌گیری شد. برای تحلیل نهایی، از نرم‌افزار Expert Choice, Version 2004 استفاده شد. نتایج نشان داد که شاخص‌های مؤثر بر ارزیابی بارنامه‌های کاغذی و الکترونیکی،‌ در 9 زمینه گوناگون طبقه‌بندی می‌شوند. این شاخص‌ها عبارتند از: انتقال حقوق قراردادی، انتقال تصرف، انتقال مالکیت، رسید حمل کالا، قرارداد حمل، اعتبار امضا، سرعت عمل در ارسال، ثبت اطلاعات و هزینه. از سوی دیگر،‌ مقایسه زوجی شاخص‌ها نشان داد که شاخص انتقال مالکیت بالاترین وزن (0/64) و پس از آن، شاخص انتقال حقوق قراردادی با وزن (0/58) قرار دارد. کمترین وزن نیز متعلق به شاخص ثبت اطلاعات متنوع با (0/15) بوده است. در زمینه مقایسه زوجی شاخص‌های وزن‌دار هر دو نوع بارنامه، نتایج نشان داد که هیچکدام برتری مطلق نسبت به دیگری نداشته‌اند. بارنامه کاغذی در زمینه انتقال حقوق قراردادی، انتقال مالکیت، انتقال تصرف، رسید حمل کالا و قرارداد حمل امتیاز بیشتری نسبت به بارنامه الکترونیکی اخذ کرد. بارنامه الکترونیکی، نسبت به بارنامه کاغذی در زمینه شاخص‌های اعتبار امضا، سرعت عمل، ثبت اطلاعات و هزینه دارای برتری و اولویت بود.