مدلسازی پویای برنامه ریزی سازمانی با استفاده از داده های نادقیق
الموضوعات :
سهراب خان محمدی
1
(ندارد)
رضا رادفر
2
(ندارد)
جواد جاسبی
3
(ندارد)
الکلمات المفتاحية: برنامه ریزی, دینامیک سیستم, روابط متقابل, تصمیم گیری گروهی فازی, مدلسازی سیستمی, انتخاب استراتژی, تابع تبدیل,
ملخص المقالة :
مدل های موجود در برنامه ریزی استراتژیک با تاکید بر دو رویکرد اصلی مطرح هستند . در رویکرد اول مدل های کمی برایبرنامه ریزی وجود داشته و تعیین استراتژی های سازمان براساس مدل های تصمیم گیری چند معیاره انجام می شود و در رویکرد دوم ،تعیین استراتژی ها مبتنی بر تحلیل های هندسی انجام می شود. اما در هر دو رویکرد این اشکا لها وجود دارد:1) مطالعات در یک مقطع زمانی انجام شده و پیوستگی زمان در آن رعایت نم یشود؛2) استراتژی ها بر مبنای تحلی لهای وضعیت موجود سازمان شکل گرفته و حصول به اهداف در طراحی استراتژی ها به صورتروشمند مدنظر نبوده و مولف هها به صورت همزمان درنظر گرفته نم یشوند؛3) روابط و تعاملات بین کلیه مولف ههای سیستم از جمله مولفه های درونی و محیطی در تعیین استراتژی ها نقشی ندارد؛4) تاثیرات تاخیری روابط بین مولفه ها که ناشی از تاخیرات زمان است، نادیده گرفته می شود؛این مقاله برای رفع نقایص فوق یک مدل پویا برای برنامه ریزی ارائه می نماید. در این مدل برنام هریزی برای سازمان بر مبنایشناسایی مولفه های درون و برون سازمانی و تاثیرات متقابل عوامل شناسایی شده بر یکدیگر، در راستای برطرف نمودن مسائل سازمانبنا شده است. مدل پویای برنامه ریزی بر اساس شبیه سازی کل سیستم درنظر گرفته شده که دارای زیرسیستم هایی است که اجزایآن برهم تاثیر دارند.
