آیندهنگری در طراحی مدل توسعه آموزش مبتنی بر یادگیری سازمانی در ایران
الموضوعات : Futurologyمحسن عسکری نژادامیری 1 , غلامرضا معمارزاده طهران 2 , فریدون رهنمای رودپشتی 3 , فاطمه حمیدی فر 4
1 - گروه مدیریت دولتی ، واحد امارات،دانشگاه آزاد اسلامی، دبی ،امارات متحده عربی
2 - مدیریت دولتی ، واحد امارات،دانشگاه آزاد اسلامی، دبی ،امارات متحده عربی
3 - گروه مدیریت دولتی، واحد امارات، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات متحده عربی
4 - گروه مدیریت آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران ، ایران
الکلمات المفتاحية: توسعه, آموزش, یادگیری سازمانی, آینده نگری,
ملخص المقالة :
توسعه آموزش کشور ضامن توسعه همه جانبه و پایدار هر کشوری است و در این خصوص تغییر ذهنی و ایجاد آرمان های مشترک برای یادگیری، به شکلی که همه یاد بگیرند و یاد دهند اهمیت فراوان خواهد داشت. ا توجه به تغییرات رو به رشد و نیازمندیهای جامعه، تحقیق حاضر با هدف بررسی آیندهنگری در طراحی مدل توسعه آموزش کشور انجام شده است. تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی اکتشافی، به لحاظ گردآوری داده ها پیمایشی است و دارای رویکرد کمی است. جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه مازندران است که براساس صفات مشترک مرتبه علمی، استادیار، دانشیار و استاد تمام دسته بندی شده اند. براساس فرمول کوکران 123 عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران برای پرکردن پرسشنامه ها در نظر گرفته شدند و روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری تصادفی ساده بود. برای گردآوری داده های مورد نیاز از ابزار پرسشنامه استفاده شد. از تکنیک دلفی و معادلات ساختاری و سیستم استنتاج فازی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد مدل توسعه آموزش کشور مبتنی بر یادگیری سازمانی دارای سه بعد فرهنگ یادگیری سازمانی، اشتراک دانش و دید سیستمی است و بعد اشتراک دانش بیشترین بارعاملی را با مفهوم اصلی برقرار کرده است. همچنین براساس نتایج سیستم استنتاج فازی حداکثر میزان توسعه آموزش کشور مبتنی بر یادگیری سازمانی براساس پتانسیل های موجود 0.835 است که به میزان 0.165 از حد بهینه کامل کمتر است.
