بررسی شوق یادگیری بر پیشرفت تحصیلی با نقش میانجی گری خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
الموضوعات : Educational Science
1 - گروه روانشناسی، واحد شیراز، دانشگاه آزاداسلامی، شیراز، ایران
الکلمات المفتاحية: شوق یادگیری, پیشرفت تحصیلی, خودکارآمدی تحصیلی, نقش میانجی, دانشجویان,
ملخص المقالة :
مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شوق یادگیری بر پیشرفت تحصیلی با نقش میانجیگری خودکارآمدی در دانشجویان کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز بود.
روششناسی پژوهش: این مطالعه با رویکرد توصیفی–همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل 120 دانشجو بود که با روش نمونهگیری هدفمند–دردسترس انتخاب شدند؛ پس از حذف دادههای پرت، حجم نمونه نهایی 45 نفر بود. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس شوق یادگیری دانشجو (UWES-S)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی (ASES)، و معدل نیمسال اخیر (GPA) بودند. دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج آزمون نرمالبودن و همخطی تأییدکننده مفروضات مدل بودند. شاخصهای برازش مدل )شاخص برازش تطبیقی = ۰.۹۶۵، ریشه میانگین مربعات خطای تقریب = ۰.۰۵۲ ( مطلوب بود. مسیر مستقیم شوق یادگیری بر پیشرفت تحصیلی معنادار بود )ضریب بتا = ۰.۴۲، سطح معناداری = ۰.۰۰۳( و نقش میانجی نسبی خودکارآمدی نیز تأیید شد )ضریب بتا = ۰.۲۱، سطح معناداری = ۰.۰۱۰(
نتیجهگیری: شوق یادگیری بهطور مستقیم موجب بهبود عملکرد تحصیلی میشود و با افزایش خودکارآمدی، اثر آن تقویت میگردد. توصیه میشود برنامههای آموزشی دانشگاه بر تقویت انگیزش یادگیری و باور توانایی تأکید کنند.
