پیش‌بینی رضایت از زندگی زنان دارای فرزند معلول بر اساس سرمایه روان‌شناختی، شفقت به خود و معنا در زندگی
الموضوعات : Islamic positive psychology
ابراهیم شیروانی
1
,
بنفشه شیروانی
2
,
محمدرضا زارع
3
,
الهام زارعی
4
1 - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
2 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، مرودشت، ایران.
3 - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، مرودشت، ایران.
4 - کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور واحد خرامه، خرامه، ایران.
الکلمات المفتاحية: رضایت از زندگی, سرمایه روان‌شناختی, شفقت به خود, معنا در زندگی, فرزند معلول.,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه روان‌شناختی، شفقت به خود و معنا در زندگی در پیش‌بینی رضایت از زندگی زنان دارای فرزند معلول طراحی و اجرا شد. جامعه آماری شامل مادران دارای فرزند معلول در مدارس استثنایی شهرستان شیراز بود و نمونه‌ای ۱۰۰ نفره به روش در دسترس انتخاب گردید. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه های رضایت از زندگی دینر (2007)، سرمایه روان‌شناختی لوتانز و همکاران (2007)، شفقت به خود نف (2003) و پرسشنامه معنا در زندگی استیگر و همکاران (2006) گردآوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج نشان داد که هر سه متغیر پیش‌بین با رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنادار دارند و مدل رگرسیونی طراحی‌شده توانست بخش قابل توجهی از تغییرات رضایت از زندگی را تبیین کند (05/P<). بر این اساس، سرمایه روان‌شناختی، شفقت به خود و معنا در زندگی به‌عنوان منابع روانی مؤثر، نقش مهمی در ارتقاء رضایت از زندگی مادران دارای فرزند معلول ایفا می‌کنند.
منابع احمدی کاظم‌آبادی، ز.، درتاج، ف.، احدی، ح.، نصری، ص.، و قائمی، ف. (۱۴۰۲). اثربخشی آموزش شفقت به خود بر اسناد شخصی و بهزیستی هیجانی مادران دارای کودکان استثنایی. پژوهش‌های نوین روان‌شناختی، ۱۸(2)، ۱–۲۲.
رحیم‌نیا، ف.، و علی‌زاده، م. (۱۳۹۲). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه سرمایه روان‌شناختی در کارکنان سازمانی. فصلنامه روانشناسی کاربردی، ۶(2)، ۷۵–۹۲.
کاوه فارسانی، ذ.، صالحی، ر.، و ربیعی، م. (۱۳۹۹). بررسی نقش شفقت به خود و سرمایه‌های روان‌شناختی در پیش‌بینی افسردگی و اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به سرطان. رویش روانشناسی، ۹(10)، ۱۰۳–۱۱۴.
گرجی، ی.، و کیوان‌پور، ر. (۱۴۰۱). اثربخشی آموزش مثبت‌نگری بر امید و رضایت از زندگی در مادران دارای فرزند معلول. روانشناسی افراد استثنایی، ۱۲(47)، ۱۵۱–۱۷۲.
گنجی، ف.، نریمانی، م.، و ابوالقاسمی، ع. (۱۳۹۵). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه معنا در زندگی در جمعیت ایرانی. مجله روانشناسی مثبت‌گرا، ۲(1)، ۲۳–۴۰
محمدی، ع. (۱۳۸۵). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه رضایت از زندگی در جمعیت ایرانی. مجله روانشناسی، ۹(3)، ۲۵–۴۰.
محمدی، ع.، نریمانی، م.، و ابوالقاسمی، ع. (۱۳۹۴). بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه شفقت به خود در دانشجویان ایرانی. فصلنامه پژوهش‌های روان‌شناختی، ۱۸(1)، ۵۵–۷۲.
Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49(1), 71–75
Ferguson, G. A. (2004). Statistical analysis in psychology and education (6th ed.). McGraw-Hill.
Kim, J., Lee, H., & Park, S. (2022). Meaning in life and psychological well-being: A meta-analytic review. Journal of Positive Psychology, 17(4), 512–526.
Luthans, F., Youssef, C. M., & Avolio, B. J. (2007). Psychological capital: Developing the human competitive edge. Oxford University Press. Neff, K. D. (2003). Self-compassion: An alternative conceptualization of a healthy attitude toward oneself. Self and Identity, 2(2), 85–101.
Steger, M. F., Frazier, P., Oishi, S., & Kaler, M. (2006). The meaning in life questionnaire: Assessing the presence of and search for meaning in life. Journal of Counseling Psychology, 53(1), 80–93.
Wang, Y., Zhang, L., Liu, H., Zhao, X., & Zhou, Y. (2023). Self-compassion and life satisfaction among Chinese adults: The mediating role of emotional regulation. Personality and Individual Differences, 205, 112478.
