اندیشۀ ایرانشهری در عصر ایلخانی: نقش وزرا و کارگزاران ایرانی
الموضوعات : تاریخ و تمدن اسلامیفهیمه مخبر دزفولی 1 , فاطمه سادات حسینی تبار 2 , یونس فرهمند 3
1 - دانشیار بخش تاریخ و باستانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - دانشیار بخش تاریخ و باستانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: اندیشۀ ایرانشهری, دورۀ ایلخانان, هویت ایرانی در دوره مغول, وزرای ایرانی در دوره مغول.,
ملخص المقالة :
این مقاله، نقش وزرا و درباریان ایرانی در رواج و پاسداشت اندیشهٔ ایرانشهری در دورهٔ ایلخانان را بررسی می‌کند. تثبیت و تحدید قلمرو سیاسی ایلخان مغولان در قلمرویی که حدوداً همان قلمرو ایران ساسانی بود، زمینه را برای احیای بیشتر نام، هویت و فرهنگ ایرانی ایجاد کرد. با رواج دیوان‌سالاری ایرانی در دربار مغولان، وزرا و کارگزاران ایرانی هم فرصتی مغتنم برای احیای فرهنگ ایرانی یافتند. آنها با احیا و کاربرد بیشتر نام «ایران» و نامیدن ایلخانان مغول با عناوینی چون «شاهنشاه» و «پادشاه ایران» راهی به‌سوی گذشتهٔ تاریخی و فرهنگی خویش و احیای اندیشهٔ ایرانشهری گشودند. این اندیشه بر اصولی چون انسجام جغرافیایی، پیوند دین و سیاست، ایجاد نظم و امنیت، و عدالت‌محوری تأکید داشت. وزرا و کارگزاران ایرانی در دربار ایلخانان، با تشویق آنها به اجرای عدالت، برقراری نظم و امنیت اجتماعی و تلاش برای ایجاد انسجام جغرافیایی توانستند هویت ایرانی را در قالبی نو حفظ کنند. وزرای بزرگ ایرانی چون خواجه رشیدالدین فضل‌الله و عطاملک جوینی با تألیف آثار تاریخی، فعالیت مستمر در عمران و آبادی ایران و کوشش برای حفظ این سرزمین از گزند دشمنان، نقش مهمی در حفظ عناصر اندیشهٔ ایرانشهری ایفا نمودند.
ابن بطوطه (1337). سفرنامه. ترجمۀ محمدعلی موحد، تهران : بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
اشرف، احمد (1399). هویت ایرانی از دوران باستان تا پهلوی. ترجمه حمید احمدی، تهران : نی.
اصفهانیان، داوود (1369). خاندان جوینی در دستگاه ایلخانی. نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ش 134، صص 12- 28.
اللهیاری، فریدون (1393). «فرایند تاریخی تشکیل حکومت ایلخانی و ایرانمداری هلاکوخان». تاریخنامه ایران بعد از اسلام. س 5، ش 9، صص 1- 23.
بارتولد، واسیلی (1358). خلیفه و سلطان و مختصری درباره برمکیان، ترجمه ایزدی سیروس، تهران: امیرکبیر.
بایمات‌اوف، لقمان (1383). «ضدیت دو تمایل سیاسی- اجتماعی در دولت مغول (بررسی موردی عملکرد محمود یلواج)». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا. شماره‌های 81 و 82 و 83، صص 148- 151.
بروکلمان، کارل (1346). تاریخ ملل و دول اسلامی. ترجمه جزایری هادی، تهران : بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
بیانی، شیرین (1389). مغولان و حکومت ایلخانی در ایران.تهران: سمت.
تاریخ شاهی قراختائیان کرمان، (1355)، مجهول المولف، به کوشش محمد ابراهیم باستانی پاریزی،تهران:بنیاد فرهنگ ایران.
ترابی طباطبایی، سید جمال (1351). رسم الخط اویغوری و سیری در سکه شناسی. تبریز: موزه آذربایجان.
جعفری، جعفربن محمد، بی تا. تاریخ یزد،بی جا، بی نا
جوینی، عطاملک محمد (1385). تاریخ جهانگشای جوینی. به‌کوشش محمد قزوینی، تهران: دنیای کتاب.
حافظ ابرو (1317). مجمع التواریخ. به‌کوشش خانبابا بیانی، تهران: علمی.
دریایی، تورج (1397). «ایرانیت در دوران باستان: نظریه سرزمین مقدس ایرانشهر». بخارا. ش 125، صص 99- 108.
دوستخواه، جلیل (1373). «هویت ایرانی: وهم یا واقعیت». ایران نامه. ش47، صص 509- 520.
رجب‌زاده، هاشم (1355). آیین کشورداری در وزارت رشیدالدین فضل‌لله همدانی.تهران : توس.
شیبانی، حمید (1397). «ایران نامی کهن ماندگار؛ از ساسانیان تا ایلخانیان». فرانما. تابستان، ش 3، صص 1- 13.
قادری، حاتم و رستم وندی، تقی (1385). «اندیشه ایران شهری(مختصات و مولفه های مفهوم)»، علوم انسانی دانشگاه الزهرا. ش 59، صص 123- 148.
قزوینی محمد (1332). بیست مقاله قزوینی. به‌کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران : کتابفروشی ابن سینا.
کراوولسکی دوروتیا (1378). «احیای نام ایران در عهد ایلخانان مغول»، ترجمه علی بهرامیان. تاریخ روابط خارجی. س اول، ش 1، صص 1- 16.
گروسه، رنه (1365). امپراطوری صحرانوردان. ترجمه میکده عبدالحسین، تهران : علمی و فرهنگی.
متینی، جلال (1371). «ایران در گذشت روزگاران (ایران در دوران اسلامی)». ایران‌شناسی. تابستان، ش14، صص 233- 268.
مجتبایی فتح‌الله (1352). شهر زیبای افلاطون و شاهی آرمانی در ایران باستان. تهران : انجمن فرهنگ ایران باستان.
مستوفی، حمدلله (1364). تاریخ گزیده، به‌کوشش نوایی عبدالحسین، تهران: امیر کبیر.
منشی کرمانی، ناصرالدین (1338). نسائم الاسحار من لطائم الاخبار (تاریخ وزرا)، به‌کوشش میرجلال‌الدین محدث ارموی، تهران: دانشگاه تهران.
نصر،سید حسین (1393).علم وتمدن در اسلام. ترجمه احمد آرام،تهران: علمی و فرهنگی.
نظام الملک، ابوعلی حسن بن علی (1344). سیاست‌نامه. به‌کوشش مرتضی مدرسی چهاردهی، تهران: زوار.
وصاف الحضره (1338). تجزیة الامصار و تزجیة الاعصار. محمد مهدی ارباب اصفهانی، تهران: ابن سینا.
هروی،سیف بن محمدبن یعقوب(1383).تاریخنامه هرات. به کوشش غلامرضا طباطبایی مجد، تهران: اساطیر.
همپتن،جین(1380).فلسفه سیاسی. ترجمه خشایاردیهیمی،تهران:طرح نو
رشیدالدین فضل‌الله (1373). جامع التواریخ. به‌کوشش محمد روشن و مصطفی موسوی، تهران: البرز.
رشیدالدین فضل الله(1394) جامع التواریخ.به کوشش محمد روشن و مصطفی موسوی، تهران:مرکز پژوهشی میراث مکتوب. ج 1.
رشیدالدین فضل‌الله (1358ش). سوانح الافکار رشیدی. به‌کوشش محمدتقی دانش‌پژوه، تهران: دانشگاه تهران.
رشیدالدین فضل‌الله (1364ق). مکاتبات رشیدی، به‌کوشش محمد شفیع، لاهور: سلسله نشریات کلیه پنجاب.
رشیدالدین فضل‌الله (1358ق). تاریخ مبارک غازانی: داستان غازان خان. به‌کوشش کارل یان، هارتفورد: استفن اوستين.
رشیدالدین فضل الله (1362). جامع التواریخ. به کوشش احمد آتش،تهران: دنیای کتاب
یزدانی، سهراب و شمس، اسماعیل (1384). «بررسی مفهوم ایران زمین و نقش آن در علت وجودی دولت - ملت ایران»، فصلنامه مدرس علوم انسانی (برنامه‌ریزی و آمایش فضا)، بهار، دوره نهم، شماره 1، صص 77- 96.
Mackenzie, D. N. (1998). ĒRĀN, ĒRĀNŠAHR. Encyclopædia Iranica. Vol. VIII, Fasc. 5.
