بررسی رابطه بین رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا با خودکارآمدی و رضایت شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی (1401- 1402)
الموضوعات :
شقایق بهرامی مهر
1
,
پرستو خسروی
2
,
فرشته کردستانی
3
1 - روانشناسی و علوم تربیتی /گرایش تحقیقات آموزشی/ ایران / تهران
2 - گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
3 - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی .واحد تهران مرکزی
الکلمات المفتاحية: رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا, خودکارآمدی, رضایت شغلی, معلمان مقطع ابتدایی,
ملخص المقالة :
رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا نقش مهمی در ایجاد یک چشم‌انداز پویا و فعال دارد. در نتیجه هدف این پژوهش بررسی رابطه بین رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا با خودکارآمدی و رضایت شغلی بود. این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا کمی از نوع همبستگی؛ جامعه پژوهش مدیران و معلمان زن مقطع ابتدایی منطقه 4 شهر تهران در سال تحصیلی 1401- 1402 به تعداد 92 نفر بودند. حجم نمونه براساس جدول مورگان با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده با توجه به حجم جامعه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های استاندارد (رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا باس و آوالیو 20 گویه، خودکارآمدی معلم اسچانن، موران و وولفولک 2001 و رضایت شغلی اسمیت و همکاران (1969) هرکدام 24 گویه) که شاخص‌های روان‌سنجی آن‌ها مناسب ارزیابی شد. یافته‌ها حاکی از آن است که رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا و ابعاد آن رابطه معنادار و مثبتی بر افزایش خودکارآمدی و رضایت معلمان دارد. رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا 48 درصد تغییرات خودکارآمدی و رضایت شغلی را تبیین می‌کند و ابعاد آن: ترغیب ذهنی (48%) و ملاحظات فردی (41%) تأثیرگذاری حداکثری بر خودکارآمدی از خود نشان می‌دهد و دو مؤلفه دیگر تأثیرگذاری کمتری (38%) قابل تبیین بوده است. همچنین مؤلفه‌هایی که تأثیرگذاری حداکثری بر رضایت شغلی نشان می‌دهد، به ترتیب ترغیب ذهنی (41%)، ملاحظات فردی (39%) و انگیزه الهام‌بخش (39%) و نفوذ آرمانی (36%) می‌باشد. در نهایت با توجه به این مطالعه، برنامه‌ریزی برای تحقق سبک رهبری مدیران آموزشی تحول‌گرا در مدیران مدارس ابتدایی برای افزایش باورهای خودکارآمدی معلمان و افزایش رضایت شغلی آنان ضروری است.
