پدیدارشناسی تجارب زیسته دانش آموزان افغانستانی از برنامه های درسی کسب شده (مورد مطالعه: مدارس غیر دولتی شهرستان شاهرود)

الموضوعات :

مبینا غربا ¹ , عليرضا صادقي ² , غلامرضا یادگارزاده ³ , مصطفی قادری ⁴

1 - دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
3 - دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
4 - دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 24 الأربعاء , جمادى الثانية, 1446 تاريخ التأكيد : 14 الثلاثاء , رجب, 1446

الکلمات المفتاحية: پدیدارشناسی, برنامه درسی, برنامه درسی کسب شده, دانش‎آموز افغانستانی,

ملخص المقالة :

هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب زیسته دانش آموزان افغانستانی از برنامه های درسی کسب شده در ایران بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. با توجه به اهداف این مطالعه و به منظور دست‌یابی به نمونه‌‌‌‌‌‌ پژوهش، از نمونه‌‌‌گیری هدفمند استفاده شد که رویکرد مناسبی برای دست‌یابی به جمعیت پنهان محسوب می شود. بدین منظور، مشارکت کنندگان در این پژوهش، 15 نفر از دانش آموزان افغانستانی بودند که یا در پایه ششم ابتدایی مشغول به تحصیل بودند، یا پس از گذراندن این پایه و یا در میانه سال تحصیلی ترک تحصیل کرده بودند. روش گردآوری اطلاعات، استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. داده های حاصل بر اساس هرمنوتیک مضاعف تحلیل شد. تحلیل حاصل از مصاحبه ها حاکی از پنج مضمون اصلی شامل: جدایی تربیت از چند فرهنگی، جدایی تربیت از سلامت روان همگانی، جدایی تربیت از رفتارهای اجتماعی، جدایی تربیت از ادیان مختلف، و جدال قانونی بود. همچنین، چهارده زیر مضمون چالش های زبان، آداب و رسوم متفاوت، بی توجهی، تمسخر، انزوا، نیش و کنایه زدن، مشکلات بهداشتی، شرمساری، بی احترامی در مقابل بقیه، جدا کردن فرهنگ ها در مقابل بقیه (والدین دانش آموزان ایرانی، والدین دانش آموزان افغانستانی)، مشکلات شغلی، تفکیک بین شیعه و سنی، مرز بین بودن و نبودن در جرائم قانونی، عدم امکان تملک به دست آمد. نتیجه این که مشکلات از زبان و دیدگاه خود دانش آموزان افغانستانی دریچه جدیدی را به روی مسؤولان می گشاید و آن هم این است که به منظور ایجاد عدالت آموزشی باید حمایت وتوجه بیشتری را به دانش آموزان اتباع، خاصه افغانستانی مبذول داشت و نظارت بر عملکرد اولیای مدرسه در این خصوص امری ضروری است.

نص كامل:



 

فصل‎نامه پژوهش های کیفی در علوم تربیتی نشانی پایگاه نشریه https://sanad.iau.ir/journal/qres  سال 1، شماره 1، زمستان 1403

                        

 

 

 

 

 

پدیدارشناسی تجارب زیسته دانش‎آموزان افغانستانی از برنامه‎های درسی کسب شده
(مورد مطالعه: مدارس غیر دولتی شهرستان شاهرود)

مبینا غربا*1، علیرضا صادقی2، غلامرضا یادگارزاده3، مصطفی قادری4

 

1* دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

2 دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

3 دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

4 دانشیار گروه مطالعات برنامه درسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

 

چکیده هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب زیسته دانش‎آموزان افغانستانی از برنامه های درسی کسب شده در ایران بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. با توجه به اهداف این مطالعه و به منظور دست‌یابی به نمونه‌‌‌‌‌‌ پژوهش، از نمونه‌‌‌گیری هدفمند استفاده شد که رویکرد مناسبی برای دست‌یابی به جمعیت پنهان محسوب می شود. بدین منظور، مشارکت کنندگان در این پژوهش، 15 نفر از دانش‎آموزان افغانستانی بودند که یا در پایه ششم ابتدایی مشغول به تحصیل بودند، یا پس از گذراندن این پایه و یا در میانه سال تحصیلی ترک تحصیل کرده بودند. روش گردآوری اطلاعات، استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند بود. داده‎های حاصل بر اساس هرمنوتیک مضاعف تحلیل شد. تحلیل حاصل از مصاحبه ها حاکی از پنج مضمون اصلی شامل: جدایی تربیت از چند فرهنگی، جدایی تربیت از سلامت روان همگانی، جدایی تربیت از رفتارهای اجتماعی، جدایی تربیت از ادیان مختلف، و جدال قانونی بود. همچنین، چهارده زیر مضمون چالش های زبان، آداب و رسوم متفاوت، بی توجهی، تمسخر، انزوا، نیش وکنایه زدن، مشکلات بهداشتی، شرمساری، بی‎احترامی در مقابل بقیه، جدا کردن فرهنگ ها در مقابل بقیه (والدین دانش آموزان ایرانی، والدین دانش آموزان افغانستانی)، مشکلات شغلی، تفکیک بین شیعه و سنی، مرز بین بودن و نبودن در جرائم قانونی، عدم امکان تملک به دست آمد. نتیجه این که مشکلات از زبان و دیدگاه خود دانش آموزان افغانستانی دریچه جدیدی را به روی مسؤولان می گشاید و آن هم این است که به منظور ایجاد عدالت آموزشی باید حمایت وتوجه بیشتری را به دانش‎آموزان اتباع، خاصه افغانستانی مبذول داشت و نظارت بر عملکرد اولیای مدرسه در این خصوص امری ضروری است. واژگان کلیدی پدیدارشناسی، برنامه درسی، برنامه درسی کسب شده، دانش‎آموز افغانستانی

تاریخ دریافت 05/10/1403 تاریخ پذیرش 25/10/1403

       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

استناد به این مقاله: غربا، مبینا، صادقی، علیرضا، یادگارزاده، غلامرضا و قادری، مصطفی. (1403). پدیدار شناسی تجارب زیسته دانش‎آموزان افغانستانی از برنامه‎های درسی کسب شده (مورد مطالعه: مدارس غیردولتی شهرستان شاهرود). پژوهش‌های کیفی در علوم تربیتی، 1(1).