رابطه برنامه درسی پنهان با مسئولیتپذیری اجتماعی و هویت اجتماعی دانشآموزان مقطع ابتدایی استان قم
الموضوعات :
1 - دانشگاه ازاد قم
الکلمات المفتاحية: برنامه درسی پنهان, مسئولیتپذیری اجتماعی, هویت اجتماعی, دانشآموزان, مقطع ابتدایی, استان قم.,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه برنامه درسی پنهان با مسئولیتپذیری اجتماعی و هویت اجتماعی دانشآموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه چهار استان قم است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي بوده، و از نظر شیوه گردآوری دادهها، میدانی و مبتني بر مطالعه کتابخانهای است و نحوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماري شامل دانشآموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه ۴ استان قم به تعداد 3690 نفر بود که طبق جدول نمونهگیری گرجسی و مورگان، 336 نفر بهعنوان نمونه برآورد شدند. نمونهگیری به روش طبقهای نسبی انجام شد. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامههای مسئولیتپذیری گاف، برنامه درسی پنهان محققساخته، هویت اجتماعی صفارینیا و روشن بودند. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS در دو بخش توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره) مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین برنامه درسی پنهان با مسئولیتپذیری (73%) و هویت اجتماعی (45%) دانشآموزان دوره دوم ابتدایی ناحیه 4 استان قم رابطه وجود دارد. بررسی تأثیر معلمان، همکلاسیها، فضای آموزشی و ضوابط و مقررات بر هویت اجتماعی نشان داد که هر واحد افزایش در «ضوابط و مقررات» به میزان 29 درصد، «هویت اجتماعی» را افزایش میدهد.
ترابیفر، محمد؛ نجفی، حسن؛ فقیهی، علینقی (1401). پیشبینی رشد اخلاقي و رشد معنوي طلاب سطح مقدماتي حوزه علميه قم براساس برنامه درسي پنهان. اسلام و پژوهشهای تربیتی، در نوبت انتشار.
ریوندی، فهیمه؛ شاهرخنیا، نرگس (1399). تأثیر نحوه گذران اوقات فراغت بر هویت اجتماعی دانشآموزان پسر شهر تهران با تأکید بر فعالیت بدنی. در: تهران: ششمین همایش ملی علوم ورزشی و تربیت بدنی ایران.
زارعی دنگسرکی، فاطمه؛ سلیمی، لادن (1399). برنامه درسی پنهان و پیدا در پیکره آموزش عالی. پژوهشهای برنامهریزی درسی و آموزشی، 10(2).
شهیدي، مهدي (1386). آثار تعهدات و قراردادها. تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد.
عزتنیا، فاطمه (1399). بررسی رابطه بین برنامه درسی پنهان و هویت اجتماعی دانشآموزان با نقش واسطهای تربیت اخلاقی. در: تهران: هشتمین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی، آسیبهای اجتماعی و فرهنگی ایران.
فرامرزی، کرامتاله؛ گودرزی، زهره (1394). برنامه درسی پنهان و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان. اندیشه عصر.
میرزا طباطبایی، زهرا سادات؛ محمد داودی، امیرحسین (1399). دانشگاه اخلاقمدار با رویکرد مسئولیتپذیری اجتماعی راهبرد سرمایه اجتماعی. در: تهران: هشتمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی، مطالعات اجتماعی و فرهنگی.
هاشمی، سید احمد؛ یوسف فرحنک، ماندانا (1397). نگاهی به برنامهریزی درسی پنهان. در: بندرعباس: چهارمین همایش علمی پژوهشی استانی از نگاه معلم.
Ahola, S. (2018). Hidden Curriculum in higher education: Somethnig to fear for or comply to? Innovations in higher education. Research unit for the Sociology of education University of Turku. URL= www.Soc,utu,Fi/-RUSE/PDFtiedostot/.
Castka, P. & Balzarova, A.M. (2007). ISO 26000 and Supply Chains – on the Diffusion of the Social Responsibility Standards. International Journal of Production Economics, Vol. 111, p. 274-286.
Hernández, M., González, P. & Sánchez, S. (2017). Gender And Constructs From The Hidden Curriculum. Creative Education, 4(12), p. 89-92.
Mingfang, Z. & Qi, W. (2018). Empirical Research on Relationship between College Students’ Social Identity and Online learning Performance: A case Study of Guangdong Province. Journal of Higher Education Studies, 8(2), p. 97-106.