سنتزپژوهی عوامل کلیدی سیاست‌گذاری تربیتی با رویکرد خانواده: ارائه یک الگوی نظام‌مند

الموضوعات :

محدثه فدایی ¹ , رضا صالحی امیری ² , محمود مهر محمدی ³ , محمد مهدی ذوالفقار زاده کرمانی ⁴

1 - دانشجوی دکتری مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی، گروه مدیریت فرهنگی ،واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - دانشیار،گروه مدیریت فرهنگی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - استاد، گروه تعلیم و تربیت ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
4 - استادیار، گروه مدیریت دولتی،دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

تاريخ الإرسال : 04 الإثنين , ذو القعدة, 1442 تاريخ التأكيد : 16 الثلاثاء , محرم, 1443 تاريخ الإصدار : 25 الثلاثاء , محرم, 1444

الکلمات المفتاحية: خانواده, آموزش و پرورش, سنتزپژوهی, سیاست گذاری تربیتی,

ملخص المقالة :

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل کلیدی سیاست‌گذاری تربیتی در آموزش‌وپرورش با تأکید بر نهاد خانواده انجام شده است.
روش شناسی پژوهش: پژوهش از نوع کیفی و به روش سنترپژوهی انجام شد. جامعه پژوهش، 90 مقاله و سند منتشر شده طی سال‌های 2000 تا 2020 در مورد سیاست‌گذاری تربیتی بود که از طریق جستجوی کلیدواژه های سیاست‌گذاری تربیتی و آموزشی، خانواده و تربیت، سیاست‌گذاری تربیتی و خانواده، تعامل خانواده و مدرسه در بانک‌های اطلاعاتی داخلی و خارجی معتبر نظیر پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، نورمگز، اریک، ساینس دایرکت به دست آمدند؛ پس از غربالگری منابع به صورت هدفمند 35 منبع به عنوان نمونه انتخاب شد. داده‌های پژوهش از تحلیل کیفی اسناد مورد مطالعه گرداوری شدند و با رویکرد کدگذاری اقدام به تحلیل آن ها شد. اعتبار داده ها به روش کثرت‌گرایی در پژوهشگر یا آزمون قابلیت اطمینان بین کدگذاران بدست آمد.
یافته­ ها: یافته‌های پژوهش منجر به شناسایی 83 کد باز و 19 کد محوری شد که عبارتند از: عوامل علّی (بازآفرینی و بازمهندسی انجمن اولیا، بازتعریف نقش خانواده)، عوامل زمینه‌ای (ظرفیت‌سازی خانواده‌ها، تمرکززدایی، ساختار رسمی)، عوامل مداخله‌گر (عوامل سیاسی و فرهنگی و ضعف‌های نظام مدیریت کلان)، راهبردها (توجه به دیدگاه‌های متنوع، سازوکارهای ارتباطی، اقتداربخشی به خانواده) و پیامدها (بازگشت تربیت به متولی اصلی و افزایش اثربخشی سیاست‌های تربیتی).
بحث و نتیجه­ گیری: با نگاهی کل‌نگر می‌توان گفت که بررسی و ملاحظه کلیه عوامل کلیدی و اثرگذار در سیاست‌گذاری تربیتی با تأکید بر خانواده، جهت جذب مشارکت حداکثری خانواده در فرایند تعلیم‌وتربیت ضروری است؛ لذا، مسوولان و تصمیم‌گیرندگان نظام آموزشی کشور باید سعی کنند برای عوامل شناسایی شده برنامه مدون و قابل اجرایی تدوین و با کمک کلیه ذی‌نفعان آموزش‌وپرورش خصوصاً خانواده، در راستای تحقق حداکثری آن گام بردارند.

المصادر:

1. Abbasi Kasaei, Hamed. Shams Morkani, Gholamreza. (2017). Synthesis Research Key factors in e-learning success: Providing a model. Scientific Journal of Education Technology, 13 (1): 25-39. (In Persian)


2. Akbari, Ahmad. Navidbakhsh, Sima. Bakhtiari, Mansoura (2016). A proposed systematic model for policy-making in education. Management and Accounting Studies, 2 (3): 172-179. (In Persian)


3. Alam al-Huda, Jamila. (2005). Philosophy of formal education. Tehran: Educational Research and Planning Organization of the Ministry of Education. (In Persian)


4. Alam al-Huda, Jamila. (2009). Educational relations between family and government. Family Studies, 5 (17): 93-119. (In Persian)


5. Amin Khandaghi, Massoud. Saeedi Rezvani, Mahmoud (2011). Final Report of the National Plan for the Evaluation of the Book of Heavenly Gifts in Primary Education. Tehran: Research Planning and Innovation Research Institute, Ministry of Education. (In Persian)


6. Arbat men, Fatemeh. (2012). Study of parents' experiences of participating in the implementation of the elementary school curriculum in the academic year 91-92. Master Thesis in Curriculum Planning. Tabriz University. (In Persian)


7. Askari, Mehdi. Elahi Manesh, Mohammad Hassan Prizad, Reza (2018). Comparison of educational policies of Iran and Japan in primary school. Strategic Studies in Public Policy, 9 (30): 113-132. (In Persian)


8. Beagly, D. E. (1996). Parent participation in curriculum decision making: A case study. Australia: La Trobe University.


9. Dear, Nasrin. (2014). Investigating the role of family and education in creating the phenomenon of generation gap and offering solutions to solve it. Second National Conference on Sustainable Development in Educational Sciences and Psychology, Social and Cultural Studies. Tehran. (In Persian)


10. Ding Jie, Ng. (2016). Towards a Framework of Education Policy Analysis. The HEAD Foundation.


11. Epstein, J. (1995). School/ family/ community partnerships: Caring about the children we share. PhiDeltaKappan, 76(9), 701-712.


12. Harber, C. (2008). Democracy, Development and Education: working with the Gambian inspectorate. International Journal of educational Development, 26: 618-630.


13. Hedges, H. (2009). The handbook of research synthesis and metaanalysis. New York: Russell Sage Foundation.


14. Henderson, A, & Mapp, K. (2002). A new wave of evidence: The impact of school, family, and community connections on student achievement. Austin, TX: National Center for Family & Community Connections With Schools.


15. Howlett, M. & Ramesh, M. (2011). Studying Public Policy: Policy Cycles and Policy Subsystems. Oxford University Press, USA.


16. Huges, P. (2009). Restructuring School in Australia, in the public of school management .In Baron, G. (Ed).Oxford: Pergamum.


17. Humiliation, holy. (2013). Read and write an evaluation of the curriculum for the second and sixth grades of elementary school. Tehran: Research Institute for Education Studies. (In Persian)


18. Khushik, Faheem. Diemer, Arnaud. (2018). Critical Analysis of Education Policies in Pakistan: A Sustainable Development Perspective. Social Science Learning Education Journal, 3(9), 1-16.


19. Legatum Institute. (2017). The Legatum Prosperity Index. Available at:http://prosperitysite.s3accelerate.amazonaws.com/3515/1187/1128/Legatum_Prosperity_Index_2017.


20. Mazaheri, Hassan. Musapur, Nematullah & Nategy, Faezah (2016). The role of the family in the competency-oriented curriculum of the primary school from the perspective of the documents of the fundamental transformation of education. Family and Research Quarterly, 34: 7-32. (In Persian)


21. Mehr Mohammadi, Mahmoud. (2012). Family culture: the neglected basis in organizing home-school interactions. Culture Strategy, 17 and 18: 275-293. (In Persian)


22. Old age, Moses. (2009). Designing and validating a school-based curriculum model. PhD Thesis in Curriculum Planning. Tehran: Tarbiat Moallem University. (In Persian)


23. Ozga, J. (2000). Policy Research in Educational Settings: Contested Terrain. Buckingham: Open University Press, paper for the EFA Global Monitoring Report 2003/4, Paris: UNESCO.


24. 2014. The Learning Curve. The Economist Intelligence Unit. Available at:http://www.edmide.gr/anakoinoseis/The-Learning-Curve-Report-2014%20(1).


25. Pouralireza, Ali (2009). The role of family, school and community in mental health. Journal of Scientific Information, 9 (358): 21-29. (In Persian)


26. Qalipur, Rahmatullah. Fani, Ali Asghar Delbari Ragheb, Fatemeh. Amiri, Mojtaba Mehr Mohammadi, Mahmoud (2017). Designing a policy-making model in Iranian education with the capability approach. Public Policy, 4 (3): 159-176. (In Persian)


27. Rezaei, Sasan. Zahiri, Zainab Shah Hosseini, Mahsa Habibi, Shabnam. Sadeghi, Kambiz. (2017). Different policy-making methods in the educational system. The Second International Conference on Specialized Perspectives in the Field of Psychology, Educational Sciences and Sociology. (In Persian)


28. Safi, Ahmad (1999). Organization and management of school affairs. Tehran: Roshd. (In Persian)


29. Samadi, Masoumeh. Rezaei, Monira. (2010). Investigating the educational role of the family in the formal and public education system from the perspective of science and religion. Research in Education Issues, 19 (12): 95-117. (In Persian)


30. Sharifi, Alireza. (2013). Investigating the status of curriculum planning in the Iranian primary education system. Education Quarterly, 119: 73-92. (In Persian)


31. Sleeter, C. (2008). Equity, Democracy and Neoliberal .Assaults on teacher education. Teaching and teacher education, 24: 1947-1957.


32. Stacey, M. (1991). Parents and teachers together: Partnership in Primary and Nursery Education (Innovations in Education). Philadelphia: Open University Press.


33. Suleiman, Amran Said. Yat, Yen. Iddrisu, Issah. (2017). Education Policy Implementation: A Mechanism for Enhancing Primary Education Development in Zanzibar. Open Journal of Social Sciences, 5, 172-181.


34. Supreme Council of the Cultural Revolution. (2011). Document of fundamental change in education of the Islamic Republic of Iran. In collaboration with the Higher Education Council. Tehran: Supreme Council of the Cultural Revolution. (In Persian)


35. Talebi, Behnam. Syed Nazari, Nir. Soodi, Hoora. (2016). Presenting a Perceptual Model of Policy Making in Iranian Education. Approach, 65: 113-130. (In Persian)


36. Tank, violet. (2014). Pathology of the functions of the planning and policy-making system in the education sector of the country. Fourth Conference on the Iranian Islamic Model of Progress. (In Persian)


37. The enemy of Ziari, Esfandiar. (2016). Investigating the historical role of sympathizers in educational policies. Human Resource Studies, 6 (22): 133-152. (In Persian)


38. Turani, Haidar. (2013). Evaluation of the sixth grade elementary thinking and research curriculum. Tehran: Research Institute for Education Studies. (In Persian)


39. UNESCO and MoEVT (2014) Education for All Assessment 2001-2013 Executive Summary Zanzibar. Ministry of Education and Vocational Training Zanzibar, 1-176.


40. Viennet, Romane. Pont, Beatriz. (2017). Education policy implementation: a literature review and proposed framework. OECD Education Working Paper No. 162.


41. Wanke, A. A. (2008). Parental involvement in children’s education. MA thesis, The State University of New York.


42. Yaro, Ibrahim, Arshad, Rozita & Salleh, Dani. (2016). Education Stakeholder’s Constraints in Policy Decisions for Effective Policy Implementation in Nigeria British Journal of Education, Society & Behavioral Science, 14(1): 1-12.