شناسایی واولویت‌بندی شاخص‌های نظام آموزش وبهسازی عدالت-محور

الموضوعات :

اسماعیل قادری ¹ , غلامرضا معمارزاده ² , حسین علی پور ³ , ناصر میرسپاسی ⁴

1 - گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - گروه مدیریت دولتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 07 الأحد , ذو القعدة, 1438 تاريخ التأكيد : 25 الأحد , ربيع الثاني, 1441 تاريخ الإصدار : 25 الجمعة , ربيع الأول, 1441

الکلمات المفتاحية: عدالت توزیعی, عدالت رویه‌ای, آموزش و بهسازی, عدالت اطلاعاتی, عدالت مراوده‌ای,

ملخص المقالة :

در دیدگاه مدیریت منابع­انسانی استراتژیک؛ کارکنان به عنوان دارایی­های سازمان محسوب می­شوند و آموزش و بهسازی مناسب به عنوان سرمایه­گذاری­ موثر در این دارایی­ها تلقی می­شود. آموزش و بهسازی کارکنان اقدامی راهبردی است که در سطح فردی، باعث ارتقای کیفیت شغلی و در سطح سازمانی عامل تعالی و توسعه سازمان و در سطح ملی، موجب افزایش بهره­وری می­شود. نظام آموزش و بهسازی منابع انسانی تکمیل­کننده نظام استخدامی به شمار می­رود که موجب توانمندسازی کارکنان شده و موفقیت­های آتی را تضمین می­کند. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و اولویت­بندی شاخص­های نظام آموزش و بهسازی عدالت­محور می­باشد. روش پژوهش، آمیخته اکتشافی بوده که در آن داده­های کیفی و کمی مورد نیاز از طریق مصاحبه و پرسشنامه جمع­آوری شده است. نمونه شامل 15 نفر از خبرگان (اساتید در حوزه مدیریت منابع انسانی و مدیریت آموزشی) می­باشند که به روش نمونه­گیری هدفمند قضاوتی انتخاب شدند. برای بررسی اعتبار فرآیند کدگذاری از شیوه کدگذاری مجدد و همچنین جهت روایی از وارسی مجدد مصاحبه­شوندگان استفاده گردید. شاخص­های نظام آموزش و بهسازی عدالت­محور با استفاده از مصاحبه و ضریب قابل اعتماد اسکات شناسایی و جهت اولویت­بندی در یک پرسشنامه تحلیل سلسله مراتبی بر مبنای روش AHP مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در نهایت با توجه به نتایج پژوهش، شاخص­های متناسب­بودن، دسترسی و اثربخش بودن در بعد عدالت توزیعی و شاخص­های تعصب، قابلیت اصلاح، معرف بودن و استانداردسازی در بعد عدالت رویه­ای و همچنین شاخص­های احترام، بازخورد و صداقت در بعد عدالت مراوده­ای و در آخر شاخص­های متقاعدسازی، شفاف­سازی و اطلاع­رسانی در بعد عدالت اطلاعاتی در نظام آموزش و بهسازی شناسایی و اولویت­بندی گردید.        

المصادر:

• Aragon, M.I.B & Jimenez, D.J and Valle, R, S. (2014). Training and performance: The mediating role of learning. BRQ (Business Research Quarterly), 17(3), pp 161-173  


• Arnold, T & Spell, S. (2006). The Relationship between Justice and Benefit Satisfaction. Journal of Business and Psychology. 20(4), pp 599-620


• Colquitt, J.A & Lepine J.A and Wesson, M.J. (2010). Organization Behavior: Essential for performance and commitment. Mc Graw-hill International, pp 125-128.


• Eberlin, R & Tatum, B. (2005). Organizational Justice and Decision Making when good intentions are not enough. Management Decision, 43, pp 420-450


• Grossman, R & Salas, E. (2011). The transfer of training: what really matters? International Journal of Training and Development, 15(2), pp 103-120


• Jiang, Z & Gollan, P and Brooks, G. (2015). Relationship between organizational justice, organizational trust and organizational commitment. The International Journal of Human Resource Management, Vol.6, pp 471-490


• Kashif, M & Mahmood, B and Aigaz, S. (2016). Organizational Justice and Job Satisfaction in Banking sector of Pakistan, Global Journal of Management and Business Research, Vol 16, pp 12-19


• Mathis, R & Jackson, J.H. (2010). Human Resource Management. Published by South-Western Educational Publishing, 13t^h, pp 350-378


• McAuliffe, E & Manafa, O and White, E. (2009). Understanding Job Satisfaction among Mid-Level Cadres in Malawi: The Contribution of Organizational Justice. Reproductive Health Matters, 17(33), pp 80-90


• Miner, A.G & Glomb, T. and Hulin, C. (2005). Experience Sampling Mode and Its Correlates at Work. Journal of occupational and organizational psychology, 78, pp 171-193


• Schuler, R.S & Jakson, S. (2007). Repositioning the human resource function: transformation of demise? Academy of management executive, pp 49-60


• Skarlicki, D.P & Folger, R. (2003). Fairness and Human Resource Management. Human Resource Management Review, pp 1-5


• Teenhankee, J & Fellow, S. (2010). Background Paper on Access to Justice Indicators in the Asia-Pacific Region, The La Salle Institute Governance (LSIG), with the support (UNDP). pp 5-8


• Warner, S & Lewison, J and Lewis, J. (2015). Refocusing Competencies Is an Emerging Issue in HR Training. Berrett-Koehler Publishers, Inc. pp 125-160.